maandag, februari 28, 2005

Hersengymnastiek

Vandaag moest er een toets ruimtelijk inzicht worden afgenomen.
Dan zag je bovenaan de bladzij een vierkant en eronder stonden die vierkanten weer, maar dan aangevreten door een meetkundige vierkantenvreter en dan moest je uit je blote kinderhoofd verschillende mogelijke hapjes die vaak nog gekanteld waren weergegeven ook, beoordelen op terugplaatsbaarheid in het vierkant. Zodat je het oorspronkelijke tekeningetje weer compleet kreeg.
Niks voor de juf.
En een toets die juf "kip ik heb je" doopt, waarbij een slinkse tekenaar bij bijvoorbeeld vier eendere bootjes er eentje net even een ander vlaggetje had laten hijsen.
En appeltjes net even andere steeltjes gaf.
Jufs hersenen voelden, nadat zij naast Thijs van de voorgelegde probleemstellingen had meegenoten, aan alsof er iemand heftig in ze gehapt had. En waar zijn nou die gekantelde hersenstukjes gebleven?
Die moeten onverwijld voor morgenochtend half negen worden terug geplaatst.

P.S. Op mijn nieuwe Apple weet ik de leestekens nog niet te vinden. Maar wie zoekt zal ooit misschien iets vinden. En de spatie tussen de tekst en de ps is ook al niet plaatsbaar. Maar hij oogt mooi, mijn appeltje.

zondag, februari 27, 2005

Snert

Met vooruitziende blik begon de juf aan de bereiding van een enorme pan erwtensoep, altijd makkelijk als ze een week tegemoet ziet met extra werk na schooltijd.
Kippig gooide zij twee zondagse biefstukken tussen de spliterwten in de veronderstelling dat het hier een soort soepvlees betrof.
Grijs en taai drijven de lapjes nu in het rond.
Wachtend op het etensbakje van de luisterhond.
Jufs vooruitziende blik mag de hele verdere week een brilletje op.

zaterdag, februari 26, 2005

Maria Montessori 2

Tirtsa smeekte een paar dagen geleden om nieuwe lesjes honderdtallen.
Als reaktie daarop zette juf een advertentie waarin zij zocht naar tienstaafjes, honderdmatjes en duizendblokken die misschien toch maar ergens snakkend naar zevenjarigen liggen te verstoffen op een zolder.
Weer als reaktie daarop werd haar via het web gesuggereerd zelf gewoon alvast aan de duizendrollen te beginnen.
Zo liep de juf van de week met haar enorme oranje juffenschaar door de klas, om hard en meedogenloos de slierten door te knippen op de punten waar zij ook maar de minste fout vond.
"Wat? 34 schrijven en dan de 4 en de 3 gezellig in één ruitje proppen? Knip, vanaf hier opnieuw.
Elk cijfer heeft recht op een eigen hokje. En de positie van het hokje bepaalt de waarde van het cijfer.
Wat zie ik hier? Jij zet alle 4en van de tientallen in de 40 alvast onder elkaar? Het is hier geen fabriek, wij zijn aan het oefenen. Knip! Haal de lijmpot maar en opnieuw!"
Die zachte Montessori-zoem, dat produktieve kabbelgeluidje was er ook ineens weer.
Net als toen juf nog een echte Montessori-klas had.
En die advertentie die geldt nog steeds.

vrijdag, februari 25, 2005

Feminisme

Van de week stak er een punaise stevig in jufs hak.
En toen deed ze net alsof ze hem er zelf niet uit kon krijgen.
Want ze is altijd op zoek naar eenvoudige, zich toevallig voordoende oefeningen die bij zouden kunnen dragen aan het verhogen van de teamgeest.
Zes kinderen stortten zich eensgezind op de laars.
Wriemelvingers wrikten aan de kop van de punaise. Het lukte niet zo erg. Niemand kreeg grip.
De juffenschaar werd als werktuig ingezet.
Enzo gaf hem, na hem eenmaal veroverd te hebben, niet meer uit handen.
Terwijl Sharon zag hoe het moest: "laat mij nou, je moet die schaar open doen en hem daarmee uit die hak wippen!".
Een man met het monopolie op een stuk gereedschap.
Een vrouw met hersens.
De punaise schoot los voor juf iets feministisch kon wijsneuzelen.

donderdag, februari 24, 2005

Mooi

Gisteren dook de luisterhond, die voor elke ongewone situatie drie blokjes om pleegt te lopen, doelbewust de bosjes in op de plek waar een zwerver zijn tent heeft opgeslagen.
Laat die man met rust uitslover!, zei de juf.
Maar wat er gehaast uit de bosjes gekropen kwam was helemaal geen man.
En zeker geen zwerver.
Het betrof een bloedmooie dame die duidelijk goed in de slappe was zat.
Prachtig aangekleed en met een verzorgde make-up.
Zo´n grote lichtbruine bonthoed met zo´n rand eromheen op.
Ze glimlachte betrapt.
Zoals juf pindabolletje ophangt voor de boomklevers en de roodborstjes in haar tuin, voorzag zij de medemens zonder huis van eten.
Zou ze genoeg over honden weten om hondenbestendige verpakkingen te hebben gebruikt?.
Thermoskannen, Tupperwarebakjes.
Zou ze ze hergebruiken?
Hoe communiceerde zij met haar zwerver?
Menig advies ging te laat door jufs hoofd.
Zoals zo vaak.

woensdag, februari 23, 2005

Maria Montessori

Maria Montessori
Had juf dat handige Maria Montessori-gereedschapskistje nog maar.
Met dat geinige eentje, die lekkere tientalketting, dat mooie kralen honderdmatje en de vette duizendblokken die torenhoog gestapeld konden worden.
Heeft toevallig nog iemand wat van dat spul op zolder of in de schuur liggen?
Namens Tirtsa,
Plaise!

Boerenkool

In Jurre´s restaurant werd vandaag onder zijn leiding een flinke pan boerenkoolstamppot gekookt. De groep begon bij het uitserveren ervan te spinnen van tevredenheid. Komplimenten vlogen over en weer. De ongebruikelijke geur van rookworst-op- school, kwam bij het spannende uitzicht op de heel licht besneeuwde straat. "Mama komt mij straks halen met de slee", zei er toen één. Wat een talent om om de kale plekken op de stoep heen te kijken.

dinsdag, februari 22, 2005

Extase

Enzo heeft beloofd te zullen proberen een draagbare safe voor de klas te "regelen".
Wel moest de juf beloven dit kluisje aan het eind van het schooljaar terug te zullen geven.
Weliswaar is het slot "ontzettend ingewikkeld", maar hij verwacht dat de juf eruit zal komen.
En erin.
Want in die kluis gaan tzt onze potloden en vulpennen.
Meervoud, u leest het goed.
Juf F. heeft een donatie van 40 reservepotloden uit eigen doos gedaan, zodat zowel juf Aukje als juf Judith de vreugde mochten beleven al vóór de bel ging aan een bosje scherp gepunte roodbruine ouderwetse schoolpotloden te snuffelen.
En die delen ze nu mondjesmaat rond.
Want je weet maar nooit wanneer het schip met de nieuwe potloden binnenvaart.
Om de juffenextase helemaal "af" te maken kwam er een spoedzending van vijf (5) vulpotloden van de dependance jufs richting op.
Tot die kluis er is zit alles in jufs tas.
Die ze overal mee naar toe neemt.
Ook naar de wc.
Dus een knap (vul)potlood dat nog aan haar bewaking ontsnapt.

maandag, februari 21, 2005

Veren

Vandaag de grijsblauwe boa maar eens om de nek gedrapeerd.
Zegt Tirtsa: "waarom heb jij een plumeau om?".
Antwoordt de juf: "dit is een boa gemaakt van veren geplukt uit de billen van de struisvogel".
En reeds snelt zij naar het bord om voor de onwetende jeugd een struisvogel te schetsen.
Waarop Tirtsa weer: "die nek moet langer en je bent een dierenbeul!".
Is dat zo? Trekken ze die veren er met kracht uit?
Struisvogels zijn toch ook wel eens in de rui?
Of steekt juf haar hoofd nu ook al in het zand voor dierenleed?

Notitie

notitie
Lieve juf,

Ik heb geen potlood en ik wil een potlood lenen maar niemand heeft.
Alleen Anemoon maar ik vind die niet zo goed.
Wat moet ik nu doen?

Liefs van Emma voor juf.



Doet juf denken aan een "lieve Mona" brief van een paar decennia terug.
Opnieuw laat Emma zien dat ze een prettige zakelijke notitie kan schrijven.
Dat zij echt wanhopig is illustreert zij door het gebruik van drie kleuren balpen op één petieterig briefje.
Geeneen kleur schrijft zo lekker als een potlood .


Lieve Emma,

Ik had een geheim laatje in een IKEA-kastje.
Daarin zaten de reservepotloden en twee reserve-vulpennen.
Ook de gummetjes lagen gezellig met zijn allen in een laatje van dat kastje.
En ineens was alles weg.
Ik begrijp er niets van want ik draai de deur van de klas altijd op slot als ik naar huis ga.
Je zou bijna denken dat potloden en gummetjes s'nachts om twaalf uur met elkaar aan de zwier gaan en daarna de weg terug naar hun eigen laatje niet meer kunnen vinden.
Morgen vraag ik aan de juf die de bestellingen behandelt of er misschien een nieuw doosje is aangekomen.
Als dat niets oplevert fiets ik naar de HEMA en koop daar een bosje HEMA-eigen-merk.
Die betaal ik dan wel zolang van het groepsbudget.
Bedankt voor je briefje, die potloden hadden er vanmorgen al moeten zijn.
Sorry voor de sluikreclame.

Juf

zondag, februari 20, 2005

Tony, Tony!

Tony Soprano
In de krokusvakantie heeft juf in hoog tempo alle afleveringen van the Soprano's bekeken.
Zelfs de serie die nog op de Nederlandse tv moet worden uitgezonden.
Die had ze gekocht van de bonnen die ze gewonnen had met het inzenden naar een oploskoffiefabrikant van een opgegoogled bestaand recept voor oploskoffie.
Waar het world wide web al niet goed voor is.
Geen haan die kraait naar oploskoffieplagiaat.
Maar dit terzijde.
En nu liet de juf de luisterhond uit op de hondenlosloopstrook in de nette buurt waarin zij beiden wonen.
Bleef het dier een beetje teveel achter.
Riep ze: "Tony, kom!".
Dat zal dan wel een geheime juffenwensdroom zijn.
Dat Tony Soprano op bezoek komt in de rivierenbuurt.
En dat hij dan jufs pasta met pesto prijst.

vrijdag, februari 18, 2005

Verwondering

Jufs kruidenshakes drinkende vriendin studeert ook voor een soort juf.
Binnenkort gaat ze groepen schoolkinderen begeleiden bij bezoekjes aan de "verwonderkar" in een dierentuin in de streek waar zij woont.
Zij zal zebrababies op sterk water, struisvogeleieren en stekelvarkenstekels gaan beheren.
Plus onzegbaar diverse andere dingen uit het onmetelijk rijk der dieren, juf kan ze onmogelijk beschrijven voor ze ze zelf gezien heeft.
En dat alle kinderen dan van "oooh" en "aaah" zullen gaan en dat iedereen altijd geboeid toe zal horen en intelligente vragen zal stellen.
Waren alle scholen maar verwonderscholen.

donderdag, februari 17, 2005

Shake it!

Had juf van de week een door de jaren heen mee-jojoënde vriendin aan de lijn.
Woont net ver genoeg weg om maximaal genoegen te beleven aan elkaars jojo-lichamen.
"Kind wat ben je dun geworden, hoe doe je dat?", kwelen ze de ene keer.
Om de volgende keer te zeggen: "die kleur staat je echt erg goed!".
De vriendin had een interessant bericht over het dure kruidenclubje waar ze zich in haar wanhoop bij heeft aangesloten.
Op de allereerste bijeenkomst vroeg de leidster of er een raampje open mocht, vertelde in één adem door dat ze net twintig kilo was afgevallen en viel toen met een fikse dreun in katzwijm.
Ze moest door een collega naar een belendend vertrek versleept worden, waarop de wervende introductie soepel werd overgenomen door iemand anders.
Ze zijn misschien wel wat gewend bij die club.
Jufs dappere vriendin is toch tot dit tot veel afzien bereid zijnde gezelschapje toegetreden en leeft nu al maanden op kruidenshakes en nog een klein beetje gewoon menseneten.
Zaterdag komt ze bij juf op bezoek.
Juf heeft maar snel een verenboaatje gekocht dat erg goed bij haar blauwe ogen kleurt.

Voor alle zekerheid: alle bovenstaande gebeurtenissen zijn misschien uit jufs duim gezogen.
Was getekend,
juf, die wou dat ze wat vaker op een houtje beet.

woensdag, februari 16, 2005

Hoedje

Hoedje
Dit modieuze hoedje heeft Jurre voor de juf gemaakt.
Het portretje stond oorspronkelijk op de binnenkant, juf heeft de schaar in de hoed gezet en een gedeelte omgeklapt.
Dat gedeelte met die satéprikkers zat twee keer aan de hoed. Zo kon hij boven de oren in het kapsel worden gestoken.
Hij bleef goed zitten.
Erbij hoorde een pakketje bevattende drie satéstokken, verpakt in wc-papier, dichtgeplakt met plakband.
Waarschijnlijk bedoeld als reserve hoedenpinnen.
Die veren deden het geweldig bij jufs haarkleur.
Die jongen kan goed kijken.
Moet later maar iets artistieks gaan doen.

dinsdag, februari 15, 2005

Geheime boekje van Dominique

Dominique
De kaft ven het "geheime boekje" van Dominique.
Juf weet wat er binnenin staat, u niet.
Dat zult u moeten accepteren.
Het vrouwtje met het gele bloesje deelt via haar rechter-tekstballon het volgende mee: "joepie! les!".
Om het om links nog eens dunnetjes over te doen; voor als de lezer het nog niet helemaal begrepen had: "hoera, hoera!".
Dat kereltje in het blauw is een naprater.
"Joepie", nou weten we het wel.

Als iemand de juf kan uitleggen hoe ze de potloodlijnen van een kindertekening wat donkerder kan maken?
Heel graag.

maandag, februari 14, 2005

Get a grip dog!

r_super-zowie-(nora)
De luisterhond gedurende één van haar recente, meer wetenschappelijke escapades.
Merk de onderzoekende blik in haar ogen op.
De 3D-bril.
De weegschaal.
Het overvloedig schrijfgerei.
Altijd op en top vrouw van de wereld, want met het juiste sjaaltje om.
Die cube op de achtergrond vormt voor haar in principe een verwaarloosbare horde.
Ze verlangt alleen wel eens naar tien kunststof poppenvingertjes in plaats van stoffen hondenpootjes.

zondag, februari 13, 2005

Plastic Boys tegen OGO: 5 - 0

Altijd bereid in te spelen op de actualiteit, zat de juf van de week ontvangst te houden voor de klas.
Wat zou de dag nu weer brengen.
Toen haar een boekje werd overhandigd waarop zij vaag een voetbalveld vol gespierde spelertjes ontwaarde (leesbril nog diep in juffentas), liet ze onmiddellijk kopiën maken. Die voetbalregels die naast het veld werden opgesomd, daar had ze nou net behoefte aan. Dan hoefden de kinderen ze alleen nog uit het hoofd te leren om op het schoolplein minder onzinnige voetbalruzies te krijgen.
Groot was haar verbijstering toen ze, eenmaal voorzien van bril, merkte dat het een recept voor een prachtige marsepeinen voetbaltaart betrof.
Strak groen amandelgazonnetje, plastic boys uit de banketbakkerspeciaalzaak, en die spelregels ernaast betroffen de hoeveelheden bloem, boter en suiker.
Zat er ook nog een vader in de klas die de opdracht had gekregen de voetbalregels met een stel jongens door te nemen en eventueel nader uit te leggen.
Zou het iets betekenen dat de goede man niet bij de juf kwam klagen?

zaterdag, februari 12, 2005

Gediplomeerd

De juf gaf niet om status maar koesterde haar diploma´s en certificaten.
Ze vond het jammer dat ze niet in de VS kantoor hield, dan kon ze de hele zwik netjes inlijsten en boven haar schoolbord hangen.
Het was gebleken dat de mensen je dan ook meteen serieuzer namen, iets waar juf af en toe een knagende behoefte aan voelde.
Ze had inmiddels een mooi stapeltje eersteklas papieren bij elkaar gesprokkeld, aan tafel met kennissen tijdens ontspannen dineetjes mocht ze er graag en passant naar verwijzen.
De steevast in enquêtes gestelde opdracht een kruisje te plaatsen bij de hoogst genoten opleiding vervulde haar altoos met een diepe vreugde.
Toen dus Zazie laatst vroeg: "hoeveel diploma´s heb jij eigenlijk?", ging juf er eens goed voor zitten.
Zou H.B.S. het kind nog iets zeggen?
Of beter ergens achteraan de lijst begonnen?
"Nee, joh", brak Zazie de betovering, "ik bedoel je zwemdiploma´s, heb jij je C?".
Haar C, haar C, de juf had haar B over moeten doen omdat ze bij het zeven meter onder water zwemmen haar hoofd wel onder water hield maar haar billen boven het wateroppervlak uit liet steken.
Rare vragen stelden die kinderen.

vrijdag, februari 11, 2005

Mamaloe

Toen de juf nog een lagere school-meisje was ging ze elke week op woensdagmiddag televisie kijken bij de opa en oma van haar buurmeisje.
Pipo de clown was haar held, maar zijn gemalin haar rolmodel.
Oh, te worden als Mamaloe; soep met de sliertjes te koken voor sympathieke huisvrienden en in een jurk met een dirndl-décolleté rond te stappen.
Oh, het moment waarop het huishoudgeld uit Pipo´s hand gegraaid werd, om in één soepel beweging diep in de jurk te verdwijnen.
Het leek het jufje wel wat.
Vandaar dat ze de laatste tijd geregeld in bedenkelijk diep uitgesneden truitjes rondsliert.
Half en half verwachtend dat de adjunct directrice nog eens een rolletje bankbiljetten (groepsbudget) zal komen aanreiken en dat ze dat dan uit de losse pols op de bestemde plek zal kunnen laten landen.

donderdag, februari 10, 2005

De heilige Joris

Vanwege onze eigen Joris kneedden we om een uur of negen een sint Jorisbrood. Eerst vertelde juf de legende, waarbij zij de meterslange vlammen die uit de drakenmuil sloegen als een verbale Karel Appel op het denkbeeldige doek smeet.
Logisch vonden dus de kinderen het dat deze antieke Joris zijn zwaard trok en de vuur spuwende dinosaurus eraan reeg.
Alles goed en wel en we waren helemaal voor de zielige beesten maar deze slachting vonden we een heiligverklaring waardig!
Terwijl het deeg met een van een restje deeg gevormd zwaard erop stond te rijzen, gingen de kinderen door met hun normale bezigheden.
Om half twee, onder de tekenles, riep er ineens één: "juf, we vergeten het brood!"
Laat nou toevallig jufs eigen juffen-engelbewaarder in het recept hebben laten schrijven dat het brood maar een kwartier à vijfentwintig minuten in de oven hoefde!
Een smakelijk broodje, voor thuis volgt hier het recept.
Michaël en die Joris, dat waren één en dezelfde persoon, daarover misschien later meer.
Miachelsbrood

woensdag, februari 09, 2005

Ruig abbiegen

Juf toog vanochtend bibberig op pad naar het partycentrum te Hoofddorp waar zij de module "eerste hulp bij brand" diende te veroveren.
Bibberig? Dat komt: juf is een verdwaaljuf. Haar topografische kennis heeft een houdbaarheidsdatum van maximaal een dag. Zo kon het gebeuren dat zij gisterenavond al verontrust zat te mompelen: "Hoofddorp, het moet ergens in de buurt van Amsterdam liggen, maar waar ook alweer ongeveer?"
En dat terwijl de juf in de voormoederlijke lijn tot minstens aan het zevende geslacht een amsterdamse is.
Jufs partner H heeft, speciaal voor dit soort gevallen, een TomTomGo aangeschaft; hij werd wanhopig van de hartstochtelijke kaartleesruzies.
Geregeld herinnert hij juf aan wat ze, op een verkeersknooppunt in een drukke franse stad over de kaart gebogen tegen hem prevelde: "en hier verstrengelen zich de wegen...".
Gewapend dus met de nieuwste technologie ging juf de deur uit, maar voor zij het apparaat bevestigd had, had ze het op aanraking reagerende schermpje dusdanig zenuwachtig bepoteld dat niet de frisse rustgevende stem van hollandse Bram de aanwijzingen gaf, maar die van strenge duitse Ilse.
Zo weet juf nu wat "Links abbiegen" betekent.
Volgende keer eens in het noors proberen, je moet een beetje ruig leven, juist als juf!

dinsdag, februari 08, 2005

Psychiatrische patient

Een vader stelde vandaag voor om in het kader van het restaurantproject een maaltijd uit te gaan serveren in de psychiatrische woongroep op de hoek. In principe kon dat wel, verkondigde juf met een serieus gezicht, maar waren die mensen wel aardig voor kinderen?
Twee meisjes stonden erbij en hoorden het aan.
"Juf, ik wil wat vragen", zei één van de meisjes.
"Even wachten meisjes, ik ben in gesprek", zei de juf.
Toen het goedgebekte kind eenmaal aan de beurt was stelde het aan de orde dat we achterliepen met het voorlezen van de Zowieverhaaltjes.
"Steek dan op tijd je vinger op om me daaraan te herinneren!", zei de juf minzaam.
"Als we dat doen begin jij altijd te schreeuwen dat je geen vingers wilt zien", schaakmatte het kind de juf tegen de vloer.
De juf: altijd kindvriendelijk!

maandag, februari 07, 2005

Bedelbrief

Jurre en Thijs dreven vanochtend een tostie-restaurantje in de gang. Juf Patty leidde hen met zachte hand langs obstakels zoals daar zijn: scherpe messen, hete ovens en korrekt op te nemen bestellingen.
Tosties kaas-banaan, tosties kaas en tosties van alles en nog wat, werden omgeven door plakken komkommer en op grote metalen borden in triomf de klas rondgedragen.
Niet iedereen genoot: Dees bleef nog lang namopperen over de banaan- gesmolten -kaaskombi die hem maar matig bekoren kon.
Juf begrijpt wel dat ze veel eisen stelt (morgen voor de rekenles heeft ze weer aardappels, een peer, een sinaasappel, een bloemkool en nog wat groente en fruit besteld), maar mocht u nog een overgebleven tomaatje of plakje ham hebben liggen, of desnoods een sleets geworden boterhammetje, dan maakt u haar intens gelukkig als u haar, morgenochtend tijdens de ochtendontvangst een dergelijk ingrediënt overhandigt.

zondag, februari 06, 2005

Hoe krijg je ruzie? Aflevering 1

ruzie
Wij zaten te voetballen.
Toen maakten we een partij.
Maakten we 1 doelpunt.
Toen zeiden ze: "die telt niet!
Toen zeiden wij: "okay!"
En toen was het 1-1 toen ging het fluitje.
Toen maakten we net een doelpunt , toen zeiden zij: "die telt niet!".
(gaat over voetbal).

Zie het laatste regeltje: het gaat over voetbal.
Nee, de juf had begrepen dat het over Barbies gaat, nou goed?
Dat fluitje dat is van de juf.
Dan hoeft ze niet te gillen dat 4b naar binnen gaat:
Maakt wel een erg frikkerige indruk.
Voortaan beter opletten of er net iemand gescored heeft.

zaterdag, februari 05, 2005

Feestbeest

feestbeest
Zojuist werd jufaukje per email op de hoogte gesteld van de weekend-bezigheden van de pluchen luisterhond.
Ze bleek zich opgedrongen te hebben aan tenminste drie argeloze klasgenootjes.
Wat zit ze daar nou fotogeniek te koekeloeren voor dat bloemen-kijkgat?
Laat die kinderen toch eerst aan de beurt komen hond!
Vergeet niet dat je een luisterhond bent.
En geen belle of the ball feesthond.
(Je gaat trouwens achter geen bal aan, je reageert alleen op door mannen gegooide stokken.)
Jouw taak is muurbloemhond zijn en half-gefluisterde vertrouwelijke gesprekken voeren.
Neem een voorbeeld aan je juf!

Juf is een trotse moeder

Juf is vandaag een trotse moeder.
Haar dochter, die de bouw van haar man (klik hier) heeft, is met haar team, Kampong, nederlands kampioen zaalhockey geworden.
Ze scoorde drie van de vier doelpunten in de finale.
Stralend stond ze na afloop achter enorme microfoons en koutte ze met de schrijvende pers.
Wat zei juf gisteren ook alweer over dat spreken in het openbaar?

vrijdag, februari 04, 2005

Spreken in het openbaar

Elke vrijdagochtend organiseerde de juf een boekenkring.
Het was de bedoeling dat een paar kinderen een gedicht instudeerden of een stuk van een verhaal voorlazen.
Front groep en "op toon".
En dat ging steeds beter. De kinderen gaven elkaar feedback: "je klonk lekker hard", "je hield het boek niet voor je gezicht", "je sprak douche goed uit", "ik hoorde de komma's".
Misschien kregen we in de nabije toekomst wel hoogwaardigheidsbekleders die in het openbaar konden spreken.
Maar voor vandaag kondigde de juf, op haar ontvangstplek voor de klas gezeten, aan voor één keer geen boekenkring te willen houden.
Wat haar meteen op zware reprimandes kwam te staan:
"Hoezo geen boekenkring, Thijs had notabene zelf een verhaal over de hemel en de hel geschreven dat hij wilde voorlezen en Isa was verleden week ook al niet aan de beurt gekomen."
Kicken voor een schooljuf: dat ze je smeken om de moeilijkste lesjes, dat ze bedelen om huiswerk.
Jufs dag was goed, wat er verder ook in de soep mocht lopen.
En echt, de soep mag dan nooit zo heet gegeten worden, er zit altijd net iets teveel van in jufs snelkookpannetje.
Maar hé, het is bijna krokus!

Thijs' vervolgverhaal, deel 1. (Een van de verhalen uit de boekenkring van vanmorgen)

thijs
Heel , heel lang geleden leefde eens een koning in de hemel.
Die koning was blij dat hij een kroon had.
Die kroon kon wensen vervullen.
Op een dag werd de kroon gestolen, hij zei: "mensen de kroon is gestolen".
"O, nee", zei iedereen, "wat moeten we doen".
Toen kwam er een meneer aan die zei: "ik weet misschien wie die kroon gestolen heeft".
"O ja ?", zei de koning:
"Ja, weet ik, het is de koning van de hel!".
"Hoe halen we hem terug?", zei iedereen weer.
Toen kwam er een klein jongetje aan, hij zei: "ik versla de koning van de hel wel hoor koning".
"Ik geef jou deze kaart waarmee je de weg kan vinden oké?".
"Oké".
"En dan mag je met mijn dochter trouwen".
Het jongetje zei "oké, dan ga ik nu, daaag!".
Hij ging op weg, hij kwam aan, hij vond een zwaard.
Hij leidde de bewakers af en toen stond hij bij de koning (die zag hem niet, hij stond onder een tafel.....).

donderdag, februari 03, 2005

Meester Hamza

Hamza
Even ben je de klas uit en dan krijg je dit!
Wat staan die kinderen in vredesnaam te doen en wat is de rol van de meester?

woensdag, februari 02, 2005

Zakmes

Juf heeft vrijwel de hele dag naar een scherm zitten staren waarop een powerpointpresentatie vertoond werd over enge ongelukken waarbij eerste hulp dringend geboden was. Tussendoor heeft ze een paar poppen gereanimeerd en van de hak op de tak vragen zitten stellen.
De juf: de gesel van menige werkgroep!
(Moeten ze maar niet altijd met dat sadistische langzaam naderbij kruipende rondje vertelt u even in het kort wie u bent en wat u hier komt leren op de proppen komen, wie kaatst kan de bal verwachten!)
Zo weet ze nu dat het beslist niet de bedoeling is met een Zwitsers zakmes een gaatje te snijden in het kuiltje onder de adamsappel als men vreest voor verstikking vanwege een door een klein voorwerp geblokkeerde luchtpijp. Weer een heldinnendroom aan diggelen. Maar een snelverbandje kan zij nu perfekt aanleggen dus over het geheel genomen kunt u vanaf vandaag enig vertrouwen in haar EHBO-vaardigheden hebben.

dinsdag, februari 01, 2005

Uitvaart

uitvaart
Rowe´s ouders drijven de mooiste uitvaartonderneming van Amsterdam. Juf hoopt dat tezijnertijd de verzekeringsgelden toereikend zullen zijn om de firma in te schakelen.Waarmee dit log een testament is.
De zoon blijkt talentvol. Vijf luciferskistjes had hij bekleed met oranjepapier en van luciferhoutjes had hij van die handige blankhouten draagsteunen geknutseld voor de guppenkistendragers.(dat hadden ook best kleine snikkende kikkers kunnen zijn of anders slakken zonder huisje die de boel precies tegelijkertijd op hun glibberige schouders probeerden te laden).
Na de gym kwamen we terug in de klas om de kadavertjes op te halen. Joris viste ze van de bodem en plaatste ze met de blote hand elk in de eigen doos. Hij bleef na elke aanraking mompelen: "straks wil ik wel graag goed mijn handen wassen" en dat deed hij ook zodra hij de kans kreeg.
Per groepje werd er een vis-in-kist verstrekt. Vervolgens werden gevoelige teksten op het deksel geschreven. Er kwam te staan: -Guppie je was lief- , -We zullen je missen-, -Gup, rust zacht in de hemel bij je dierenvriendjes-.
Later, in de berm bij de woonboot van Zazie, begon Rowe als een bezetene een gat in de berm te graven, en elk kistje ging met een passende toespraak de grond in.
Er volgden nog wat mededelingen waarna Tirtsa een ruwhouten rood geschilderd kruisje plaatste waarop de zakelijke mededeling: HIER GUPPEN!
Hieronder een briefje waarop een wens die iedereen zou moeten kunnen omvatten.