donderdag, augustus 30, 2007

Als ik hier duw, heb ik daar pijn

'Wat is je oog rood', zei ik.
'Waarschijnlijk moet ik er weer een hele tijd een pleister voor', meldde ze gekweld.
Toen het gewenste effect blijkbaar onder de maat bleef, deed ze er een schepje bovenop.
'De dokter heeft gezegd dat het ook nog in mijn been kan schieten!'
Om daar, toen ik neutraal bleef kijken aan toe te voegen: 'maar dat is nog niet helemaal zeker.'

Wens van een tovenaar


'Doe eens net alsof je kunt toveren kinderen', zei ik. 'Bedenk dan een wens voor de klas. Het moet er een zijn waar we allemaal vrolijk van worden en waardoor we lekker kunnen werken.'
Geen slecht resultaat!
Even voor de duidelijkheid: dit zijn twee kinderen...

woensdag, augustus 29, 2007

Inzicht

Met de plattegrond voor me op tafel geef ik onder schooltijd aanwijzingen aan vier 'verhuizers'.
De rest van de groep heb ik getemd door ze te laten werken in het gloedjenieuwe tekenschrift.
De bedoeling is dat iedereen die op de plattegrond een rode stip voor zijn naam heeft gekregen aan een hoge tafel komt te zitten.
Bovendien moeten de hoogste tafels een beetje leuk aan de kant van het raam of aan de achterkant van een groepje geplaceerd worden. Zodat we in het centrum van de klas als het ware een werkkuil creëren.
Het oog wil ook wat.
Ondertussen mag ik niet vergeten dat bepaalde combi's reeds explosieve waarde getoond hebben.
Die niet naast die, maar die zeker wel tegenover die, mompel ik. Mijn hersenen draaien op volle toeren.
Kijkt zo'n joch van zeven me verbijsterd aan en begint tegen me in te gaan.
'Juf, die tafel kunnen we toch veel handiger laten staan en dat we dan die andere even zo schuiven? En als dat kind van plek ruilt met dat meisje daar, dan hoeven we toch helemaal niet te sjouwen?'
Telkens moet ik hem gelijk geven.
Hoe komt het toch dat de ene mens zoveel meer talent heeft voor bepaalde zaken dan de andere?
Ondertussen doe ik er mijn voordeel mee.
Ik weet wie ik de rest van het jaar moet consulteren bij mijn interieurprojecten.

maandag, augustus 27, 2007

Recept

De groep is vrij rustig aan het werk. Plotseling mis ik één hoofd dat net nog semi-ijverig over het eigen rekenboek gebogen zat.
Het blijkt op de grond overgeschakeld te zijn op de intensieve bestudering van een Pokémonboek.
De struisvogel: als ik haar niet zie, ziet ze mij ook niet.
'Wat heb ik nou gezegd?', brom ik. 'Ik heb ogen in mijn hoofd, maar ook op allerlei andere plekken die ik nu uit beleefdheid niet zal noemen'.
En ik ga over tot onmiddellijke inbeslagname.
Tot de herfstvakantie strakke teugels en dan, als je aan elkaar gewend bent, ze een beetje laten vieren.
Een beproefd recept.

zondag, augustus 26, 2007

WWW

Vandaag bezocht ik, in de buurt waar de school waaraan ik werk staat, de Uitmarkt.
Wuivend en hoofs groetend naar links en naar rechts, probeerde ik me een weg langs de stalletjes te banen.
"Kijk eens wie we daar hebben", zei een aardige vader verheugd tegen zijn dochtertje.
Daar zijn kind al jaren de dependance bezoekt en mij dus compleet uit het oog verloren heeft, deed zij de volgende verfrissende uitspraak:
"Wie, wat, waar?"

vrijdag, augustus 24, 2007

Kapsones

Vanmiddag zaten wij in de kring om de eerste week te evalueren.
Nou, de lessen door de juf die mij op woensdag vervangt waren goed ontvangen.
Ook de gymles door de vakleerkracht was op prijs gesteld.
En nu we het er toch over hadden: wat kon die ICT-meester goed uitleggen hoe je met de computer om moest gaan...
Ik moest maar niet te snel kapsones krijgen dit jaar.

donderdag, augustus 23, 2007

Schatten

Tijdens deze introductieweek voor vierdegroepers loop ik hand in hand met D. naar de uitpandige gymzaal.
Hij heeft zijn mening over mij nog niet geheel gevormd, maar is er druk mee doende.
'Hoe oud ben je eigenlijk juf ?', vraagt hij.
'Wat denk je ?', vraag ik, toch nog koket.
'Ik dacht zo: dertig, veertig, vijftig, zestig', antwoordt hij meedogenloos.
'Je moet precieser schatten', zucht ik.
'Tweeënzestig?'
Diepere zucht.
'Drieënvijftig?'
'Helemaal goed.'

woensdag, augustus 22, 2007

donderdag, augustus 16, 2007

Schoon stapeltje schriften

Vandaag toen ik het klaslokaal aan het herinrichten was, vergat ik steeds dat ook M. van acht, die spontaan was komen helpen, actief meedacht.
Toen ik me hardop afvroeg of de stapeltjes schriften wel in het vak van een bepaald bankje bewaard konden worden, had hij snel een mening paraat. Hij vouwde zichzelf zo klein mogelijk op en ging aanschouwelijk zelf stapel schriften liggen spelen op de beoogde plek.
'Kijk, dan was ik een stapeltje en dan lag ik hier', zei hij. 'En dat ging best goed, ik werd helemaal niet stoffig.'
Ik begin al wel weer een beetje zin te krijgen in de komende maandag.

woensdag, augustus 15, 2007

Orde

Net terug van vijfeneenhalve week vakantie zoek ik mijn agenda. Wat deze taak bemoeilijkt is dat ik totaal vergeten ben hoe het ding er ook alweer uitzag.
Die van verleden jaar staat me nog wel helder voor de geest: klein, glimmend tweekleurig en van de HEMA. Jammer dat ik aan deze herinnering dit seizoen en ook op dit moment, weinig zal hebben. Ik zoek steeds paniekeriger, maar weet niet eens wat voor kleur ik zoek.
Dan haalt partnerH het ding fluitend uit een laatje. Ik heb toch geen slecht geheugen. Hij daarentegen verstopt de boel te ordelijk.
Zo kan ik het ook.