woensdag, april 29, 2009

Veren


Het geschreven woord betekent bijkans alles voor de juf. Toen zij dan ook in Saskia's Dierenpaleis 'voorjaarsbollen' zag liggen, was zij weerloos. De mensen mochten beweren dat de barre winter voorbij was, als een serieuze, door de vogelbescherming aanbevolen onderneming dit vogelvoedsel aanbeval, zou de juf het aan de dieren verstrekken. Zonder een spier te vertrekken telde zij de eerste twee euro uit een lange reeks duo-euro's neer. Ze zou van dit geld al lang een hele mooie hoed met veren hebben kunnen kopen. Maar dit prefereert zij.
(foto's kunnen groter door er op te klikken)

donderdag, april 23, 2009

Kiemen, maar met mate


Zoon J. heeft de leskist vandaag opgehaald bij het NME.  Waarvoor dank. De mevrouw van de uitleenbalie bleek een fikse zak uien en uitlopende aardappelknollen te hebben meegeleverd. In een rode Dirk-tas. Waar zou ze die slappe knollen betrekken? Belangrijker: hoe houd je die in de meivakantie goed?
Een aardappelknol waar de stengels en de wortels al levenslustig uitpiepen, wat moet een onderwijzeres daar tien dagen lang mee? In de donkere, droge kelder leggen?  Of beter in de groentela van de koelkast? Toch maar liever onder de, vanwege de overgang, klamme matras? En dan zeker elke ochtend kijken of er nog leven in het pootspul zit? Problemen, problemen, houdt het dan nooit op?

woensdag, april 22, 2009

De macht der getallen

Erwtjes voorkiemen in een glazen potje.

Tussen de bedrijven door, snelde  juf vandaag op haar damesfiets naar het NME. Het hoofdstedelijk centrum voor Natuur en Milieu-Educatie. Zuchtend en steunend ging ze er materialen waarvan de uitleentermijn bijna verstreken was retourneren. Op niets hopend bedacht ze ineens dat men hier wellicht iets deed aan het kiemen der bonen. Ze had zich namelijk half en half voorgenomen daar haar nieuwe project aan te wijden. De mevrouw achter de balie fronste haar wenkbrauwen en trok subiet een enorme leskist uit de schappen. 
' Hier zit alles wel zo'n beetje in', bitste ze bijna. 'Bonen, bollen, tuinkers, zonnebloemzaad, lesbrieven, potjes. Ik weet alleen niet of ik op korte termijn aan voldoende uien en pootaardappels kan komen. Neemt u hem meteen mee, of lukt dat niet op de fiets?' 'Morgen kom ik hem met de auto halen', fluisterde de juf timide. Wat niet milieu-educatief verantwoord klinkt. Maar, als je in het onderwijs werkt, is het dat lekker wel.

dinsdag, april 21, 2009

Roetsj

Stelt u zich voor dat u op schoolreisje bent. Dat dit de uitgang is van een enorme door de lucht kronkelende kinder-vangende attractie. Een buis met aan de ene kant een bordje 'ingang' en aan de andere een bordje 'uitgang'. Je kunt er niemand in passeren. Zo nauw. En dat je daar dan persé door moet. Bij navraag bleek het reuze mee te vallen. 'Het was wel erg smerig daar binnen, maar in het begin is er een trappetje en daarna een soort glijbaan.' Een beetje zoals het leven zelf dus.