vrijdag, september 28, 2007

Au!

Wij legden een tumultueus verlopen bezoek aan het reisbureau af.
Een dolmakende excursie, waarover als ik moed schep, een andere keer meer. Er waren ook benefits. Zo ontvingen wij een handjevol MickeyMouse-promotieballonnen.
Wat kon het schelen dat ons project ging over het verzorgen van reisjes in eigen land. Wij bliefden die ballonnen uit het verre Parijs wel.
Toch weer een beetje blij, hingen we ze in de klas op.
Met punaises.
Op het prikbord.
Soms zit alles tegen.

Kring

In de kring richtte zich vandaag een jongen tot een ander kind. 'Ik ga jou helpen', zei hij.
'Ik ga zorgen dat ze jou niet meer met zijn allen achterna lopen'.
'Nou, daar ben ik wel blij mee', was het antwoord.
De sensitieve sixties revisited.
Met één verschil.
Deze keer geloof ik de sprekers.

woensdag, september 26, 2007

Toilet

Van de week werden er door de buurjuf weer eens twee rollen wc-papier uit de afvoer van de meisjes-wc gevist. Tijd voor een goed gesprek met de groep.
Ik zet mijn meest serieuze hoofd op en zeg dreigend: 'jullie hebben het zeker wel gehoord, jullie hebben een probleem!'
Geknik alom. 'Hebben jullie ook gehoord dat ik jullie nog ging verdedigen ook? Dat ik zei: zoiets doen mijn kinderen niet?' Meer geknik, nu wat verheugder.
'Het erge is, ik geloof mezelf niet helemaal. Misschien heeft een van jullie het toch gedaan, ik zal er nooit achter komen..' De eerste beschuldigingen met naam en toenaam vliegen nu over de tafeltjes. Iemand barst in snikken uit.
'Nee, nee,', zeg ik , 'we gaan niet uitzoeken wie het gedaan heeft. Jullie gaan me alleen vertellen hoe je ervoor gaat zorgen dat het nooit meer opnieuw kan gebeuren. Tot die tijd wordt er door jullie hier niet geplast en zeker niet gepoept.'
De oplossingen:
-een ouderwetse po, die op gezette tijden geleegd wordt (me hoela zeker door de juf!)
-installatie van camera's die met touwen in de juiste richtingen gestuurd worden (te kostbaar en bovendien in strijd met de wet op de privacy).
Dan bedenkt een zevenjarige een praktische, symptoombestrijdende maatregel.
De wc-rol komt in de klas te hangen. Je krijgt minimaal drie, maximaal zes velletjespapier mee als je de klas verlaat.
Per brief wordt de parallelklas gevraagd ook een dergelijk regime in te stellen.
De deuren van de toiletten kunnen daarna weer wijd worden opengegooid.

Tiranniek

Op mijn vrije woensdag staat er ineens een bloednerveus buurmeisje aan de deur.
Met kinderpostzegels. Ze wordt geflankeerd door haar moeder.
Met een joyeus gebaar koop ik setje Z. De twee velletjes postzegels. Alsof het niets is, gooi ik 2 euro 8 cent op de aankoopprijs. Het kan geen kwaad de buurvrouw in te peperen dat ik een goed buurmens ben.
'Je moet die mevrouw dat gele doorslagje geven', lispelt de moeder.
Nu slaat dochter op tilt. 'Daar heeft juf Frieda niets van gezegd!', brult ze bijkans. "Als ik dat doe, dan zal je Frieda weer horen, dat heeft ze NIET gezegd!'.
'Weet je wat', zeg ik, de situatie onmiddellijk op mezelf betrekkend, 'overleg voor de veiligheid even met juf Frieda, dan merk ik wel of je het nog in de bus gooit."
Wij zijn een tiranniek soort, wij juffen.

maandag, september 24, 2007

Wonden

Leuk, dacht de juf, toen ze op het schoolbord in de gang bij haar klas een tekening in wit pijpjeskrijt zag. Een tekening van een vriendelijk aandoend mevrouwtje met veel grijs krullend haar. Zij vond de gelijkenis met wat zij voorwendde te zijn treffend.
Toen zij na schooltijd nog eens opnieuw kwam genieten van het plaatje, stond alles inmiddels in een ander daglicht.
K.t, stond er in grote letters naast het onsympathieke mens. En, ter verduidelijking p..p. (.. = dubbelklank).
Bordenwissertje gepakt, wonden gelikt, naar huis gegaan.

zaterdag, september 22, 2007

Afwisseling

'Zeg, ze zingen geheel uit zichzelf en uit volle borst een smartlap aan het eind van elke woensdagochtend. Weet jij daar iets van?'
Enigszins bevreemd kijkt de woensdagjuf me aan.
Jazeker, ik weet er alles van. Deze week nog hebben de kinderen: Zachtjes tikt de regen op mijn zolderraam, van ene R. de Nijs aangeleerd. Terwijl ze zich in het verkleedhok bij de gymzaal in hun piepkleine sportoutfitjes hesen.
'Zal ik toch maar niet liever ook wat betere kinderpoëzie aanleren?', vraagt ze voorzichtig.
Lijkt me een goede deal.

donderdag, september 20, 2007

Ohm


Nog maar heel kort geleden heb ik een zich maandenlang voortslepende strijd met het stadsdeel gewonnen. Het betrof een onterecht uitgeschreven parkeerbon.
Onderwijzers krijgen een parkeervergunning op naam van de school en niet op kenteken. Bovendien geen virtueel uitgeschreven vergunning, maar een op papier.
Slecht functionerende of onvolledig geïnstrueerde verbalisanten hebben blijkbaar geen soepel lopend lijntje met hun baas.
De wethouder zelf heeft mij ooit absolutie verleend.
Hun baas de wethouder.
Ik heb zin om Job Cohen erover te gaan lastig vallen.
Waarschijnlijk een beetje overtrokken.
Dus neurie ik nu ohm.
Totnogtoe helpt het niet.

woensdag, september 19, 2007

Folders

Vandaag was ik bij de ANWB op het Museumplein.
Om om folders te bedelen.
'Mijn vierdegroepers zijn een reisbureau aan het opzetten en nu ben ik op zoek naar mooie folders."
De meneer achter de balie riep er een hoger geplaatste bij voor spoedoverleg. Na haar fiat kwam hij met vier glimmende boekjes aan.
'Is dit voldoende of wilt u er meer?', vroeg hij. En 'wat doet u daar nou eigenlijk mee?'
'Knippen en plakken en ja, ik wil altijd meer', antwoordde ik naar waarheid.
'Dan doe ik er nog een bij, zoveel hebben we er nou ook weer niet', antwoordde hij plotseling zuinig.
Ik kreeg wel nog een tasje.
Toen heb ik, om te bewijzen dat ik niet van de straat ben, alsnog op kosten van de zaak een prachtboek over Nederland aangeschaft.
Iedereen tevreden.

de juf heeft dat gedaan

dinsdag, september 18, 2007

Horizontaal, verticaal

Jarenlang stond ik een paar keer per jaar tandenknarsend aan de fotokopieermachine.
Telkens als er iets moest worden overgezet van A4 naar A3. Weliswaar ging er een onbegrijpelijke formule van mond tot mond. Die ik vergeefs probeerde te vatten. Een setje aanwijzingen waarin sprake was van vergroten tot 142 of 144%. Van kopie links in het hoekje leggen, tot een beetje meer naar het midden.
Nu zit ik helaas zo in elkaar dat ik dit soort informatie niet kan verwerken. Ik kan het nu wel toegeven ik ben slecht van memorie en als het om apparaten gaat, vaak onvoldoende bij de les.
Hoor ik vandaag (na hoeveel jaar?), dat het voldoende is een A4-tje niet in de breedte, maar in de lengte in de machine in te voeren.
Eenmaal de proef op de som genomen, bleek dit gerucht geheel op waarheid te berusten. In twee seconden beschikte ik over een handzame blinde A3-kaart van Nederland.
Het evenwicht in mijn eigen kleine kosmos heb ik binnen een kwartier weer hersteld door de stagiaire te vragen een paar kopietjes te gaan maken.
Uit het schoonschrijfschrift voor de tweede helft van het jaar. Terwijl we allemaal weten dat het jaar net begonnen is.
Ik zeker.

maandag, september 17, 2007

Tijd

Om de kinderen te laten voelen wat een minuut is en wat een seconde, had ik links en rechts stopwatches uitgedeeld.
Als de grote wijzer op de twaalf stond, riep ik keihard 'nu!' en als het rondje voltooid was: 'stop!'.
De werkelijkheid is weerbarstig. Geen kind timede keurig 60 seconden. Wel hoorde ik 59, 58 en 'iets met een 1 erin'.
Wat moet een juf dan doen? Beginnen over het middelen van de uitkomsten der waarnemingen?
Ik heb besloten toch maar ouderwets te tellen hoeveel streepjes er op de klok getekend staan.
Het hele systeem moet voor een kind sowieso niet te filmen zijn.
Je telt tot 60 en dan volgt de 1.00. Weer 60 tellen en je zit bij de 2.00.
Daar moet zich toch eens een commissie van wijze mannen over buigen.
Ik eis een tientallige klok. In een land met zoveel spellingsaanpassingen moet dat een eitje zijn.

donderdag, september 13, 2007

Aanleg

'Lukt het een beetje?', vraag ik aan het suf boven haar rekenschrift hangende meisje.
'Nee, ik heb het gevoel dat er iets heel zwaars op mijn rug ligt', antwoordt ze te ouwelijk.
Verbluft over deze woordkeuze staar ik haar aan.
'En het zit ook hier!', zucht ze, terwijl ze op haar schouders wijst.
Misschien geen rijzende ster in rekenen, maar petje af voor taalgevoel en aanleg voor toneel...

woensdag, september 12, 2007

Koop ook maar zo'n stopwatch voor thuis!

Vandaag heb ik zes stopwatches gekocht. Bij de door mij doorgaans gemeden plastic spullen-speelgoedketen. Het personeel was onverwacht voorkomend. Attendeerde mij erop dat ik erin geslaagd was twee kaduke exemplaren uit de schappen te trekken. Deze werden zonder mankeren omgeruild en de vervangende exemplaren werden minutenlang peinzend tegen het licht gehouden voor ik ze mee mocht nemen.
Dit alles, zakje eromheen inbegrepen, voor een luttel bedrag. Evengoed zal ik morgen subiet een declaratieformulier invullen en naar waarheid ingevuld in het bakje van de directeur deponeren. Nu maar hopen dat de kinderen lol blijven houden in het zelf opvoeren van hun leessnelheid.
Als er zeven stopwatches zijn, is het misschien minder begerenswaardig er een te bemachtigen dan als er maar een is. We zullen zien.
Ik kan er altijd nog vijf kapot maken.

donderdag, september 06, 2007

Klakkeloos

Zitten we de hoofdletter i te oefenen. Eerst uitgebreid voorgedaan op het bord. Daarna een heleboel hoofdletters in schoonschrift op een blanco pagina van het schrift laten schrijven. Toen, als eindopdracht, links en rechts orders uitgedeeld om woorden te gaan schrijven die met de i beginnen. Woordenboeken erbij. Juiste pagina's opgezocht.
Schrijft iedereen in plaats van iets dat lijkt op: Idioot, idioot naast de kantlijn.
Lesgeven is ook een vak.

maandag, september 03, 2007

Klepperdeklepperdeklepklepklep

Hoe heeft ooit iemand een schooltafeltje kunnen ontwerpen met een beweegbaar laatje?
Waar je met je voet tegenaan kunt tikken. Dat je met je hand heen en weer kunt bewegen.
Mijn lot is het te werken in een ruimte waarin vierentwintig enorme castagnetten steeds gebruiksklaar staan opgesteld.
Als dit zo door gaat neem ik zo'n dikke rol breed, grijs plakband mee. Zullen we eens zien wie er nog kleppert.