zaterdag, maart 21, 2009

Grote vissenvakantie

In het lokaal waar zij na de herfstvakantie aantrad om een groep drie te bestieren, trof de juf twee goudvissen aan. Goddank zwommen de dieren in een, weliswaar petieterig, rechtwandig aquarium. Niet in zo'n als een dol makende lachspiegel op hen inwerkende bolwandige kom. Droef stemde dat het water troebel zag. Onmiddellijk toog de juf naar de dierenwinkel waar haar diverse vernuftige chemische preparaten werden aangesmeerd. Deze zouden patent werken waar het het verhelderen van alle soorten slootwater betrof. De winkeljuffrouw had geen woord teveel gezegd. Zienderogen kregen de beesten zicht. Toen de schoonmaker ook nog bereid gevonden werd de vissen in de kleine vakanties te voeren, leek alles rustig aan het klassendierenfront. Helaas komt de grote vakantie er met rasse schreden aan. Zo naïef om te denken dat de schoonmaker vijf weken lang elke dag langs zal komen om schoon te maken waar geen kind met zijn vette tengels aanzat, is zelfs de juf niet. Hoe moet dat nou? Bestaan er onderwater-voederbakjes? Lijkend op de langgerekte bakjes  die cavia's en parkieten boven water kunnen behappen? Juf wil weer rustig slapen. Op naar de dierenwinkel.

dinsdag, maart 10, 2009

Grauw papier

Twintig stevige stukjes grauw geschept papier, wapperen sinds vandaag aan de klassenwaslijn.  
Op de paar gescheurde stukjes gaan we morgen uitproberen of je er duidelijk op kunt stempelen. Of je er een tekening op kunt maken. Wat dan beter staat: kleurpotlood, verf of viltstift. Daarna gaan we het verhaal van Floddertje in onze eigen woorden opschrijven. Eerst in het klad en dan, op ons zelf gemaakte papier, in het net. Dat wordt een ambachtelijke ochtend, weer eens wat anders dan hameren op een toetsenbord.

maandag, maart 09, 2009

Loeihond

Het lot heeft een manier gevonden om mij onder de neus te wrijven dat ik geen luisterhond meer heb. Ergens vlakbij huilt op gezette tijden een hond. Waarschijnlijk komt deze roep naar de roedel uit de strot van het eenzame huisdier van de nieuwe buurvrouw. Het jonge ding dat, van horen zeggen, zo irritant stampend door haar appartement banjert. Als ze thuis is tenminste. Aan het geloei van die hond te horen, is ze vaak jonge-meiden-dingen-buiten-de-deur aan het doen. Oh, u denkt al te weten waar dit stukje heen gaat? Nuffige juffenklacht, eerst in de bus van de nieuwe buurvrouw en daarna op hoge poten naar de Dierenbescherming.
Mijn gedachten gaan een heel andere kant op. Als ik nou eens voorzichtig aanpap. Niet al te excentriek bemoeizuchtig Oud-Zuid probeer over te komen. Zou ik hem dan af en toe mogen uitlaten? En zou ik dan een band kunnen opbouwen met het dier? Het zou in ieder geval tot nut van het algemeen dienen.

dinsdag, maart 03, 2009

Modderkletsen

'Juf, mag ik mijn handen wassen?', vraagt een meisje bij het buitenspelen. Ze toont me een paar roetzwarte handen. Het mag van mij.  Een paar minuten daarna zie ik haar expres lekker opnieuw met haar handpalmen door de modder kletsen. Ze zet hoopvol hernieuwd koers in mijn richting. Die denkt zeker de eeuwigdurende beweging te hebben uitgevonden.
Insmeren met modder, handen hulpeloos tonen aan juf, heerlijke, want onafhankelijke, niet gesuperviseerde tocht naar de wc. Kinderen zijn blij met kleine dingen.