zondag, februari 18, 2007

Blikvernauwing

Toen ik mezelf erop betrapte dat ik in de kroeg over de voor- en nadelen van de inzet van Montessori-materialen bij de rekenles zat te praten, wist ik het zeker.
Kokerzicht.
In mijn voordeel spreekt dat ik alcoholvrij bier dronk.
Op een bepaalde manier...

woensdag, februari 14, 2007

Vieze virusjes

Had ik mezelf net gefeliciteerd met mijn ijzersterk gestel.
Was ik overtuigd dat ik na al mijn dienstjaren onder de mensen, geen virusje meer op zou pikken.
En zie het resultaat: een dag thuis op de bank en ik taal zelfs niet naar koffie.
Een veeg teken.

dinsdag, februari 13, 2007

Klok

Toen ik vandaag probeerde te begrijpen waarom een meisje de 'halve uren' op voorgedrukte klokken steevast verkeerd las, daagde het me ineens.
Zij vatte het bevel: 'zoek de kleine wijzer', op als 'zoek het kleinst mogelijke stukje wijzer dat je vinden kunt'.
En dat was voor haar het stukje aan het uiteindje van het kleine wijzertje, maar dan voorbij het midden van de klok, de verkeerde kant op.
Zo lees je half zes als half twaalf, als u begrijpt wat ik bedoel.
Een interessante fout.

Kattig

Toen we vanochtend de voordeur uitstapten, sprong Luisterhond onmiddellijk met alle vier de poten tegelijk een meter zijwaarts. De maffiose, zwart-witte kater van de buren werd door haar nog net ontweken.
Mijzelf zou een dergelijk overwicht, in mijn contacten met ouders, kinderen, collegaatjes en boven mij geplaatsten af en toe ook wel lijken.
De dood bleek meeverhuisd naar Isfahaan. Toen we bij school geparkeerd hadden, sprong hond per ongeluk uit de auto, in de nek van een zwart-wit yuppen exemplaar van hetzelfde onderwereldpostuur.
Het mormel boorde de klauwen diep in de natte hondenneus. Nog minstens een uur was mijn dier totaal van slag en niet in staat tot het verrichten van luistertaken.
Tussen de middag maakte ze dit goed, door gedwee mee te doen aan een fotoshoot met juf F. en mij.
Een p.r. foto voor de vertrouwenspersonen.
Misschien binnenkort op dit weblog.

maandag, februari 12, 2007

Afdruk


Dit vrolijk makende stempeltje is vanmiddag gemaakt door één van de meisjes.
Al had ik het bij gebrek aan ander papier in mijn paspoort moeten afdrukken: ik was niet naar huis gegaan zonder.

zondag, februari 11, 2007

Attent


Laatst brak mijn juffenstoel doormidden. Een attente scholiere legde dit reclamefotootje op mijn tafeltje. Bedankt! Maar ik had al een bestelling lopen.

Afdaling

Met de nieuwe juf K. aan kop en mijzelf in de achterhoede, marcheren we met de groep van gymzaal terug naar schoolgebouw.
Ik roep als oude rot luidkeels de aanwijzingen.
'Rechts. Links. Ho, er blijft er een achter.' Als we de laatste oversteek maken, ga ik er blind van uit dat zij wel weet dat we inmiddels bij ons eigen blok zijn aanbeland. Ik roep: 'rechtuit nu!'.Ik zie namelijk maar een rechtuit: via de laatst overgebleven stoep. Zij vat het bericht anders op en begint aan de afdaling een garage in.
Meisje J. jubelt: ' hier staat onze auto ook!' Het uiteenvallen van onze groep wordt ons bespaard.
Gelukkig sluiten de deuren zich niet net nu automatisch.

woensdag, februari 07, 2007

Zelfcorrectie

Vandaag schreven de kinderen zelf een tekst. Ik vroeg ze strepen te zetten onder de woorden waarvan ze het gevoel hadden dat er iets 'mis' mee was. Dit leverde veel goed onderstreepte fout-spellingen op. Mooie halfgoede antwoorden.

dinsdag, februari 06, 2007

Ongekuiste juffentaal

Volgens één van de moeders heeft haar dochter me op een dag horen mompelen: 'Ik pak dit helemaal verkeerd aan, ik loop me op te fokken. Ik kan beter iets anders verzinnen.'
Daar zou je op een school met een op bastaardvloeken doorspit woordenboek niet mee aan hoeven komen: een juffrouw die zulke taal uitslaat. Gelukkig woon ik in de Randstad.

maandag, februari 05, 2007

Munt

Een hand op mijn arm: 'juf, gaat u wel eens naar de Efteling?'
'Nou, nee jongen, eigenlijk nooit.'
'Het is daar leuk hoor! Ze hebben een ezel en daar komt geld uit. Kijk maar!'
Vlak voor mijn ogen zwaait hij een fikse munt heen en weer. Hoe vindt zo'n valse schijf zo soepel zijn weg door een sprookjesezel...

zondag, februari 04, 2007

WW

Vroeger zou geen juffenhaar gepiekerd hebben over het aangaan van enige vorm van sociaal contact met een 'moeder'.
Het sporten met de door de school gesponsorde lidmaatschapskaart van de fitness-club heeft hier verandering in gebracht. Met ouders zweten op naast elkaar geplaatste aan de grond genagelde fietsjes verbroedert. Wij hamsters, die op een lopende band gelijke tred proberen te houden, beginnen allicht een lichaams-georiënteerd gesprek.
Zo komt het dat ik morgen mijn eerste afspraakje ooit met een ouder heb.
Wij gaan mekaar zien; bij de WeegWorstjes.