Erwtjes voorkiemen in een glazen potje.
Tussen de bedrijven door, snelde juf vandaag op haar damesfiets naar het NME. Het hoofdstedelijk centrum voor Natuur en Milieu-Educatie. Zuchtend en steunend ging ze er materialen waarvan de uitleentermijn bijna verstreken was retourneren. Op niets hopend bedacht ze ineens dat men hier wellicht iets deed aan het kiemen der bonen. Ze had zich namelijk half en half voorgenomen daar haar nieuwe project aan te wijden. De mevrouw achter de balie fronste haar wenkbrauwen en trok subiet een enorme leskist uit de schappen.
Tussen de bedrijven door, snelde juf vandaag op haar damesfiets naar het NME. Het hoofdstedelijk centrum voor Natuur en Milieu-Educatie. Zuchtend en steunend ging ze er materialen waarvan de uitleentermijn bijna verstreken was retourneren. Op niets hopend bedacht ze ineens dat men hier wellicht iets deed aan het kiemen der bonen. Ze had zich namelijk half en half voorgenomen daar haar nieuwe project aan te wijden. De mevrouw achter de balie fronste haar wenkbrauwen en trok subiet een enorme leskist uit de schappen.
' Hier zit alles wel zo'n beetje in', bitste ze bijna. 'Bonen, bollen, tuinkers, zonnebloemzaad, lesbrieven, potjes. Ik weet alleen niet of ik op korte termijn aan voldoende uien en pootaardappels kan komen. Neemt u hem meteen mee, of lukt dat niet op de fiets?' 'Morgen kom ik hem met de auto halen', fluisterde de juf timide. Wat niet milieu-educatief verantwoord klinkt. Maar, als je in het onderwijs werkt, is het dat lekker wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten