Vandaag toen ik het klaslokaal aan het herinrichten was, vergat ik steeds dat ook M. van acht, die spontaan was komen helpen, actief meedacht.
Toen ik me hardop afvroeg of de stapeltjes schriften wel in het vak van een bepaald bankje bewaard konden worden, had hij snel een mening paraat. Hij vouwde zichzelf zo klein mogelijk op en ging aanschouwelijk zelf stapel schriften liggen spelen op de beoogde plek.
'Kijk, dan was ik een stapeltje en dan lag ik hier', zei hij. 'En dat ging best goed, ik werd helemaal niet stoffig.'
Ik begin al wel weer een beetje zin te krijgen in de komende maandag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten