Altijd bereid in te spelen op de actualiteit, zat de juf van de week ontvangst te houden voor de klas.
Wat zou de dag nu weer brengen.
Toen haar een boekje werd overhandigd waarop zij vaag een voetbalveld vol gespierde spelertjes ontwaarde (leesbril nog diep in juffentas), liet ze onmiddellijk kopiën maken. Die voetbalregels die naast het veld werden opgesomd, daar had ze nou net behoefte aan. Dan hoefden de kinderen ze alleen nog uit het hoofd te leren om op het schoolplein minder onzinnige voetbalruzies te krijgen.
Groot was haar verbijstering toen ze, eenmaal voorzien van bril, merkte dat het een recept voor een prachtige marsepeinen voetbaltaart betrof.
Strak groen amandelgazonnetje, plastic boys uit de banketbakkerspeciaalzaak, en die spelregels ernaast betroffen de hoeveelheden bloem, boter en suiker.
Zat er ook nog een vader in de klas die de opdracht had gekregen de voetbalregels met een stel jongens door te nemen en eventueel nader uit te leggen.
Zou het iets betekenen dat de goede man niet bij de juf kwam klagen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten