Rowe´s ouders drijven de mooiste uitvaartonderneming van Amsterdam. Juf hoopt dat tezijnertijd de verzekeringsgelden toereikend zullen zijn om de firma in te schakelen.Waarmee dit log een testament is.
De zoon blijkt talentvol. Vijf luciferskistjes had hij bekleed met oranjepapier en van luciferhoutjes had hij van die handige blankhouten draagsteunen geknutseld voor de guppenkistendragers.(dat hadden ook best kleine snikkende kikkers kunnen zijn of anders slakken zonder huisje die de boel precies tegelijkertijd op hun glibberige schouders probeerden te laden).
Na de gym kwamen we terug in de klas om de kadavertjes op te halen. Joris viste ze van de bodem en plaatste ze met de blote hand elk in de eigen doos. Hij bleef na elke aanraking mompelen: "straks wil ik wel graag goed mijn handen wassen" en dat deed hij ook zodra hij de kans kreeg.
Per groepje werd er een vis-in-kist verstrekt. Vervolgens werden gevoelige teksten op het deksel geschreven. Er kwam te staan: -Guppie je was lief- , -We zullen je missen-, -Gup, rust zacht in de hemel bij je dierenvriendjes-.
Later, in de berm bij de woonboot van Zazie, begon Rowe als een bezetene een gat in de berm te graven, en elk kistje ging met een passende toespraak de grond in.
Er volgden nog wat mededelingen waarna Tirtsa een ruwhouten rood geschilderd kruisje plaatste waarop de zakelijke mededeling: HIER GUPPEN!
Hieronder een briefje waarop een wens die iedereen zou moeten kunnen omvatten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten