Juf worstelt door de jaren heen nogal met haar gewicht.
Ouders met meerdere kinderen met een flink onderling leeftijdsverschil zullen dit kunnen beamen.
De juffen-jojo-cyclus beslaat ongeveer vijf jaren.
Een ademstokkende, beeldschone magerte, die meestal van korte duur is, paart zij soepel aan een kortademigheid uitlokkende 'molligheid' die over het algemeen vrij lang aanhoudt.
Toen onderwijsgevend Nederland gisterenavond via de tv ter verantwoording werd geroepen over het eetgedrag van basisschoolkinderen bij het tienuurtje, brak het nieuwjaarszweet haar uit. Wat voor een rolmodel is zij eigenlijk?
Koortsachtig begon zij schuldige lege Ligaverpakkingen en chocomeldoosjes te verzamelen, victorie kraaiend bij elk kind dat een geschilde appel uit een lunchbox toverde.
Haar eigen plak gemberkoek (geheel zonder vet :-) )verdonkeremaande zij zoveel mogelijk.
Ze liet een soort collage maken van lege verpakkingen van veel suiker bevattende producten..
Plotseling herinnerde ze zich vol weemoed de bruine boterhammen die zij vroeger mee naar school kreeg. Haar moeder stopte er knapperig uitgebakken 'doorregen' speklapjes met veel zoete sambal en ketjap tussen. Dat waren nog eens snacks. Daar kon je een uurtje op vooruit. Maar goed, iedereen wist wat er van gekomen was.
Het komende project zou wel eens over gezonde voeding kunnen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten