'Ga maar tien rondjes rennen op het speelplein', zei ik tegen het drukke jongetje. 'Als je uitgeraasd bent, kun je terugkomen'.
Binnen tien seconden stond hij, niet in het minst nahijgend, weer voor mijn neus. Hij had begrepen dat hij tien keer, op zijn hielen staand, een rondje om zijn eigen as moest draaien. Alsof hij een kabouter was die op verzoek een gat in de grond ging boren. Om daar vervolgens geruisloos in te kunnen verdwijnen.
Die kinderen doen de gekste dingen als ik het ze vraag.
Een zware verantwoordelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten