Er ging heel wat schuiven met tafels en stoelen aan vooraf.
Na een kleine drie kwartier was het vanmorgen zo ver.
De tafels stonden niet meer zoals tijdens de kerstvakantie hoog langs de muren opgetast.
De kinderen zaten in slagorde op hun eigen plek, op hun eigen stoel, naar de juf te glimmen.
Juf glom naar behoren terug.
Gewerkt werd er ook nog zo'n beetje.
Maar vooral veel bijgepraat.
Iemands broer was "bijna gedood door een vuurpijl".
Iemand had huizen geruild met een Parijse familie.
"Gewoon via het internet".
Een geliefde kat was overleden "zomaar, aan een hartstilstand".
Van de week zullen er minstens drie verjaardagen gevierd worden.
Ja, we waren er weer.
Vanaf vandaag ook elke werkdag op deze pagina.
Dat het maar een jaar vol verhalen moge worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten