De juf heeft het nieuwste lespakket dat door de educatieve afdeling van het Concertgebouw in elkaar gezet is vandaag met verbijstering doorgenomen. Viel het verleden jaar al niet mee om te voldoen aan de musicale eisen, deze keer moeten er wel heel moderne liedjes aangeleerd worden.
Vóór a.s. dinsdag.(Ik weet wat u zeggen wilt maar we moesten ook de CITO-toetsen en de rapporten en dan weet ik nog steeds wat u zeggen wilt, maar niets menselijks is ook de juf vreemd). Om de wanhoop van de juf compleet te maken is er sprake van: een rode papieren pet die door elk kind in elkaar geknutseld dient te worden. (Waarvan? vlak na kerstmis is er geen snipper rood papier in de hele school meer te bekennen). Bovendien moeten er diverse muziekinstrumenten leeggegeten, doorboord en versierd worden (soepblikken en kleine blikjes tomatenpuree).
Tussen twee haakjes: hoe meer woorden de juf tussen haakjes gaat zetten hoe groter haar wanhoop.
Meester M. sprak koelbloedig het verlossende woord: "we starten gewoon een muziekfabriek op de gang. We draaien vol-continu tot maandagmiddag laat en dan redden we het als we alle een beetje handige vrijwilligers mee-inzetten ruim".
Ook dit gaat voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten