"Hoe oud dacht de juf te worden?" Deze met de eindigheid van het bestaan confronterende vraag kwam tijdens het aankleden na de gym.
Tja, het kon vriezen maar het zou voor hetzelfde geld kunnen dooien, de juf had geen idee.
Als ze het nog een jaar of twintig uit zou houden werd ze alvast van harte uitgenodigd op de bruiloft die één van de kinderen zo'n beetje gepland heeft tegen die tijd.
Met wie en in welk stadhuis valt nog nader overeen te komen.
Juf zag het zichzelf deo volente wel doen.
Strakblauwe rollator met in het draadmandje een gedistingeerde slangenleren-oudedamestas.
Hoed met brede flap in kleur kar.
Mantelpak, wit batisten zakdoekje teneinde juffentraan weg te pinken.
Forma Natura-schoenen in gedekt grijs.
En dan toch het boeket voor ieders neus wegsnaaien.
Iets om naar uit te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten