We waren naar de boerderij, de hele ochtend.
De kalfjes namen, zo gauw ze daartoe de kans kregen, een deel van jufs hand gulzig zuigend in hun bekjes.
Die arme dieren kwamen duidelijk koeienkoestering te kort.
Hun machteloze moeders stonden drie weitjes verderop naar ze te loeien.
Toen bedacht juf (eventueel te patenteren) grote rode en roze spenen,die met een lintje op hun plaats gehouden zouden kunnen worden.
En dat die spenen dan naar de monden van de individuen zouden gaan staan en beslist niet in de war zouden mogen raken.
Op de weg terug naar school zaten de kinderen in jufs auto met overgave te kibbelen.
Over "verliefd".
Kibbelspenen voor achtjarigen, dat zou ook een goeie uitvinding zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten