Dat gevonden muisje van laatst.
Dat hadden we niet meteen dezelfde dag begraven.
Maar in een koffiebeker onder folie bij Thijs in de vensterbank opgebaard.
Tot Thijs zei: "De muis beweegt, ik zie een worm!"
De juf had nooit geweten dat ook dit instinct zo krachtig door haar zou worden ervaren.
Afkeer van ontbinding.
Ijskoud zweet.
Misselijk.
Die muis moest meteen weg.
Niks begraven, dat moest Hamza maar doen.
Je had tenslotte stagiaires en juffen.
De dag erna voelde juf zich nog steeds misselijk en vandaag ook.
Misselijk makende afkeer heeft zich met een misselijk makend virusje vermengd.
De juf voelt zich onder het weder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten