Regeljuf

Vandaag viel er kerstkaartensneeuw. Op het speelplein stonden rijen sleetjes rechtop tegen de muur geparkeerd,wachtend op het speelkwartier. Toen het eindelijk zover was dat er buiten gespeeld kon gaan worden, gaf juf veiligheidshalve snel nog even een lesje beleefd en sociaal vaardig sneeuwballengooien. Door het stellen van sterk sturende vragen. "Wat vind jij ervan als er een sneeuwbal in je nek gegooid wordt?" (Gevolgd door strenge blik over leesbril.) "Is een sneeuwbal midden in je gezicht prettiger?"(Uitdrukkingsloze mimiek.) "Wat vind je leuker: een flink aangeplempte ijsbal of een wat lossere bal tegen je hoofd?" "Hoe merk je of iemand het nog leuk vindt om sneeuwballen te gooien?" En echt, het hielp, geen onvertogen woord , we leken de koninklijke familie in Lech wel. Toen juf weer eens flink na sluitingstijd het schoolgebouw verliet, zei ze tegen een vader die een sneeuwbal op haar richtte: "niet doen, de juf is moe!" Prompt liet ook deze brave man zijn geheven arm zakken. Het is voor haar altijd een hele omschakeling dat ze er rekening mee moet houden dat de mensen in haar eigen buurt haar de regie over het gooien der sneeuwballen niet gunnen.