Juf op haar Paasbest

In het kader van het paascircuit trokken vandaag ongeveer 75 kinderen aan de op een tafel geplaatste luisterhond voorbij. Ze maakten van haar een houtskoolschets. De juf had het beest eerst een paasmutsje op de kop geplaatst, met een paar lange met ijzerdraad rechtop gezette konijnenoren eraan, maar ze vond dit in tweede instantie hondonterend. Zeker bij de heersende zomerse temperaturen.
Zowie hield zich zeer goed als model: ze zat, ze ging weer eens liggen, ze liet het voorste deel van haar pootjes over de rand van een tafeltje bungelen, ze liet dan eens deze groep haar staart zien en dan weer eens die andere groep.
De juf gaf met kalme stem aanwijzingen, terwijl zij ondertussen gestaag het kookpunt voelde naderen.
Dat zat zo: dit weekend had zij de steek -geschikt voor het inzetten van nieuwe stofdelen - op haar oude naaimachine ontdekt. Fluks had zij van twee overjarige zomerbroeken één zo goed als nieuw exemplaar vervaardigd. In deze zo kundig gerapareerde broek was nu tijdens de pauze een winkelhaak getrokken ter grootte van een gehaakte pannenlap. “Krak” zei de broek toen jufs burgerzin haar dwong de mest van het schildersmodel in een plastic zakje van de straat te rapen.
Nu liep zij te zweten in het weliswaar modieuze, maar ribfluwelen lange colbert van juf E. Het luchtiger colbert van de ridderlijke meester M. voldeed jammer genoeg niet omdat het niet tot over de heupen reikte.
Vroeger, toen ze op de lagere school zat, had juf krom gelegen om de idiote details in de foute kleding van de meesters en juffen, dit leek lang uitgestelde gerechtigheid.