In de kring zit een meisje irritant met een goedkoop reclamelampje te pielen.
Na twee keer waarschuwen pak ik het af.
Even later, omdat ik moeite heb met consequent gedrag, geef ik het weer terug.
'Hoe kom je aan dat dingetje?', vraag ik.
'Mijn vader heeft een Gouden kalf gewonnen en toen kreeg ik het lampje', schopt ze me de snobistische knieën onder het lijf vandaan.
Als het licht gedempt is, verschijnt er inderdaad een schattig schaduwkalfje op de linoleum vloer.
Ik maak nog net geen buiging.
Begin echter luide te kirren.
Rare mensen, die volwassenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten