'Jij zei laatst dat je ging ontploffen.' Als een jongen met een missie blikt hij naar me op.
'Toen ik in bed lag, werd ik daar bang van.'
Ja, dat kan ik me ook voorstellen. Alleen moet ik er wat moeite voor doen en bij hem gaat het nog volautomatisch:
Het zweet breekt haar uit, ze waarschuwt nog een paar keer tevergeefs, kinderen beginnen dekking te zoeken onder tafeltjes, dan een knal.
Restjes juf op de grijze bakstenen.
Ik kan ze beter wijs gaan maken dat ik op wolken loop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten