Anger Management

We bekijken "Anger Management', met Jack Nicholson. "Hebben we geen andere film juf?', vraagt een stel meisjes. Als ik antwoord dat dit een nuttige film is, en echt de enige die we op dit moment draaien, gaan ze zitten mokken. Eerst laten ze een paar talentvol knallende boeren. Met inspanning van al mijn krachten houd ik een reactie binnen. 'Een film, daar hoeven we niet voor naar school te komen. Die kunnen we thuis ook wel bekijken', mort het opstandige jonge volkje. Twee meisjes trekken inmiddels spuitbussen als pistolen. Ze beginnen er enorme wolken van iets adembenemends uit te vernevelen. Of het hier om deodorant of een goedkope eau de toilette gaat, wordt mij onvoldoende duidelijk. Ik zet de bovenramen flink open. Deze eigengereide tegenzet van het bevoegd gezag wordt beantwoord met opstandig rillen en bibberen. Het is een kille dag. De verwarming moet aan en die ramen moeten juist dicht en niet open. Na de strijd nog geruime tijd te hebben voortgezet met als wapens: snoepjes, boterhammen en verzoeken om naar het toilet te mogen, laten de eerste leerlingen zich meeslepen door het verhaal. Het is dan ook een Oscarwinnaar, die Jack Nicholson. Tegen het eind van de film zingen ze uit volle borst mee. Ze zijn zelfs in zo'n goede stemming gekomen dat ze beginnen te helpen de tafels weer ongeveer op hun plek te smijten. Eindelijk, men troept naar buiten. Ik kan toetsen gaan nakijken. Boven de eerste tien ervan staat: mevrouw T. had ons niet opgegeven wat we moesten leren. Vandaar dat we alle antwoorden fout hebben. Het onderwijs, iedere dag anders.