Afgelopen dinsdag ging de luisterhond mee naar school. We houden een lijst bij. Op alfabetische volgorde laten verrukte kinderen, in 'hun week', het duffe beest een rondje over het plein lopen. Het plein waar niet dat grote bord: Voor Honden Verboden staat. Dat andere, er pal naast.
Het meisje van de week liep stralend een soort van rondjes met de hond. Het dier verzet geen stap als ik niet als lokaas voor haar uitloop, met koekjes zwaai en haar naam roep.
Aan de overkant van het plein doemde plots een mevrouw op die ook een hond meevoerde.
Het hondeninstinct bleek nog rudimentair aanwezig. Zowie rukte zich los, rende de straat over en besnuffelde de vreemde hond vriendelijk. Waarop de mevrouw onderuit getrokken dreigde te worden en hele vuile blikken naar de juf wierp.
Mijn kind was slimmer. Het liet de lijn op tijd los.
Een ander leerlingetje zag een en ander hoofdschuddend aan en vertelde een verhaal in de categorie nog veel erger. 'Laatst sleurde een hond een kind mee juf. Helemaal uit zicht.Die moeder was pas in paniek. Dat kind was pas drie!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten