Maandag wordt er, onder narcose, een onderzoek bij me verricht. Niets schokkends, het onderzoek is preventief. Ik vertelde erover aan de kinderen, zodat ze weten hoe hun week er ongeveer uit zal gaan zien. Meelevend knikte men me toe.
Of er nog vragen waren, wilde ik weten.
'Ja, juf, als je uit die couveuse komt, fiets je dan meteen weer naar school?'
Pats, daar zag ik mezelf liggen.
In een XL-rompertje, een fikse speen tussen de felrood gestifte lippen geklemd. Zodra ik bijkwam, zou ik de glazen wand van mijn verblijf naar beneden klappen. Dan zou ik de mollige benen over de rand van de couveuse slaan. Wazig zou ik mijn spijkerbroek en jas zoeken. Zodra ik ze aan had, zou ik proberen me te herinneren, waar ik mijn fiets gestald had.
Daarna zou ik onverwijld wiebelig koers zetten richting Achthoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten