De opdracht bij rekenen was: schrijf zoveel mogelijk woorden in spiegelschrift. Teneinde het werk zelf te corrigeren werden spiegeltjes verstrekt. Daar kraait verder geen haan naar, dachten dus de kinderen.
Als het werk toch wordt opgehaald komt één van de jongens, die blijkbaar ook buiten controle had gerekend, zich vervoegen aan mijn tafel.
'Ik heb geschreven juf is lief. Ik zeg het maar want je zult het straks toch wel zien', zegt hij. Met prettig rode konen heb ik het werk nagekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten