Nadat ik met mijn groep besproken had dat ik op vredesmissie wilde naar groep 6a bood meisje F. spontaan aan: "mee te gaan om je bij te staan".
Jongetje J.W. ging ook mee.
Samen zaten we even later in de kring en bespraken we de vijandelijkheden over en weer van de afgelopen weken.
Mijn groep zat ondertussen beneden te ploeteren aan een stapel post waarop ontboezemingen als: "Wij willen vrede, maar wij weten niet hoe."
En aan tekeningen waarop niet de helse strijd rond de hut van gisteren, maar een paradijselijk samenspelen in de toekomst werden afgebeeld.
Wat juf J. en ik nooit hadden durven verwachten gebeurde.
Toen ik in de naar buiten openslaande deuren van de gymzaal naar de les van meester D. zat te kijken kreeg ik een papiertje in mijn handen gedrukt dat ik hierboven afbeeld.
Lang leve groep 6a!
Die kinderen komen er wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten