Nu zij eindelijk 52 jaar is geworden (mijn hemel wat heeft ze daar een boel voor moeten doen), kan juf 19 woensdagen per jaar voor een prikkie opkopen.
Vandaag was het weer zover.
Juf ging o.a. op zoek naar nieuwe "laarsjes, voor de regen".
Een hierbij te nemen horde betrof de omvang van jufs kuiten.
Over de sympathieke en beschaafde houding van het laarzenpersoneel is juf zo te spreken geraakt, dat zij hierbij een welverdiend compliment wil geven aan de juffen en meesters van de schoenverkopersvakschool.
De ene mevrouw bestond het om te spreken van "een sportieve kuit".
De andere mevrouw wierp één blik naar beneden en zei: "wat doet u hier, u hebt een kleine maat!"
Een overwegend ronde gestalte met schoenmaat 40 en dan blijkbaar toch gezegend met een kleine maat.
Juf voelde zich als die ene keer in de grote matenwinkel toen ze streng verwezen werd naar het rekje met de tentjes maatje small.
"Mevrouw, u bent toch geen emmetje, u bent een esje!"
Soms is het leven van een schooljuffrouw mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten