"Moeten alle juffen dezelfde kleren aan?", wilde Dominique weten.
Nou nee, de meesten hadden wel zwart aan (omdat je er die vette kinderhandafdrukken niet op ziet en omdat het afkleedt), maar het was niet verplicht.
"Oh, de kassajuffen bij Albert Heyn die dragen wel allemaal hetzelfde", wijsneusde de kleine meid.
Het zou trouwens wel makkelijk zijn als er een uniform kwam. Nu staat deze juf 's ochtends om half zeven vaak half slapend in een oncombineerbare berg zwarte stof te graaien om zuchtend uiteindelijk maar iets aan te trekken. Ze zou wel een kwaliteitsmerk eisen van de ASKO. Cora Kemperman of zo, dat zit meestal lekker verhullend.
Zo'n idioot uniformpje als waar gisteren de Amsterdamse mountainbike-politie onschuldige fietsers in aan het bekeuren was: korte broek, witte punthelm, kek hemdje, sportschoenen, dat zou de juf kordaat weigeren. Het zou misschien een praktische dracht zijn tussen die schoffies en schatjes, maar er zijn grenzen, ook waar het kleding betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten