Ze komt vlak naast me lopen.
'Juf', zegt ze.
'Weet jij of er meer zandkorrels of meer mensen op de wereld zijn? En dingen, hoe zit het met de dingen? Hoeveel dingen zijn er precies op de wereld?'
Even later, als we bij de zandbak zijn, wil ze weten hoeveel fossiele resten van zeeëgeltjes hier ongeveer zullen liggen. Ze is bang dat we er teveel vinden en dat ze op zullen raken.
'Elke duizend jaar worden er weer nieuwe gemaakt en die kunnen we wel weer vinden, bemoedigt ze me.'
Ik word duizelig. We wankelen terug naar school.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten