Er vormde zich een opstootje rond een jongen.
Toen ik het jonge volkje sommeerde zich te verspreiden en vlijtig aan het werk te gaan, merkte ik nog een overtreding op.
De boven genoemde jongen was druk op iets aan het kauwen.
'Wat heb je in je mond?', vroeg ik.
'Een made', antwoordde hij.
Ik zag de bruine brokjes nu ook duidelijk tussen zijn tanden zitten.
Verschillende afgezaagde uitdrukkingen kregen voor mij plotseling kleur en betekenis.
De grond sloeg onder me weg.
Mijn hart sloeg een tel over.
Later bleek dat het een in een museum gekochte gefrituurde made betrof.
Geen vieze dode vliegenbaby, maar een goed toebereide, uitheemse lekkernij.
Ik kon het weer plaatsen en kreeg bijna trek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten