De baas van Jan had vandaag de beurt bij het leestoetsen.
Dat had juf gedroomd. Er was geen sprake van ook maar de geringste oriëntatie op de voorliggende taak.
In plaats daarvan werden haar de oren van het hoofd gepraat over een gevonden meerkoet-ei.
Had juf misschien een warm en zacht lapje waarin het ei kon worden uitgebroed? Desnoods een flinke pluk watten of een bol wol?
Binnen de kortste keren waren we brieven aan het schrijven aan de beheerster van de schoolgloeilampen. Dat we een warme lamp nodig hadden vanwege 'de mirkoet'. Vervolgens verbonden we electriciteitskabels met elkaar, zodat ze net reikten tot boven een emaillen emmertje. Lamp indraaien: de broedmachine was klaar.
Al snel was er een kind dat zwoor dat het hoorde piepen rond de emmer.
Een ander zag duidelijk gaatjes in de schil ontstaan.
Schön ist die (der) Jugendzeit die kommt nie mehr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten