Toen ik een jaar of acht was gaf de af en toe verstopte gootsteen in de keuken van mijn moeder mijn kleine zelf aanleiding tot mijmeringen. Ik stelde me voor dat hordes kabouters, klokslag twaalf uur 's nachts, met gevouwen handjes, te drab zouden springen, om nog bruikbare stukjes te lang gekookte bloemkool of knapperige sla uit de prut te zeven. Om met de vangst vervolgens vele hongerige kaboutermondjes te voeden. Altijd veroorzaakte mijn vader dreigende hongersnood, door met een oranje "plopper" op een houten steeltje, de fantasie door te prikken en de leiding te ontstoppen.
In de klas geen manspersoon om deze macho-taak op zich te nemen. Ook geen plopper trouwens.
Het bijhouden van een behoorlijke ploppervoorraad is te kostbaar voor een school.
Dus kroop de onvolprezen juf E. vandaag collegiaal in haar goeie goed in het gootsteenkastje om de zwanenhals los te schroeven.
Om de buizen te legen van koffiestokjes, haarballen en kleiresten. En misschien om kinderfantasieën te verstoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten