Vandaag hebben zes "onderwijzerskinderen" elk aan ongeveer vier "leerlingkinderen" dictee moeilijke woorden gegeven. Op een leitje schreven de juffen en meesters het woord correct na van een voorbeeld en hielden het na de oefening voor hun gehoorzame,zichzelf corrigerende troepje, in de lucht.
Er werd gespeld dat de stukken ervan af vlogen. De categorie kon niet gek of moeilijk genoeg zijn, driftig kladde men door. Oei of aai. Geeuw of nieuw. Hond of kat, stomme "e's" in soorten en maten.
Bij hoog en bij laag hielden een aantal kinderen na een uur ploeteren vol dat ze : "maar één fout, misschien twee", hadden gemaakt.
Waar de juf beter mee kan rekenen is dat het geen enkele zin heeft te vroeg te juichen.
Waarschijnlijk morgen, op zijn laatst overmorgen, is alle nieuw vergaarde kennis die Amsterdamse kinderkopjes wel weer uitgewaaid.
Verzinnen we gewoon weer iets nieuws.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten