zondag, mei 31, 2009

Bananen uit die juffenoren!

Boven de weg hing het bord Haarlem naast het bord Amsterdamse Bos. Dit zorgde voor paniek in de bus. Hoe kon een chauffeur op de ene plek komen als er twee stonden aangegeven. Je zou het zien en beleven, straks zaten wij in Haarlem en zouden we alle pret missen! Het onderwijs, is een kwestie van je oren openzetten. Dan weetje meestal wel waar je volgende rekenles over kan gaan.

Wolfshond

'Het Amsterdamse Bos?', het anders zo stoere knaapje verschoot van kleur. 'Daar wil ik geen sportdag, daar zitten wolven!' Met de grootste moeite lukte het de juf de ergste spookbeelden enigszins uit zijn jongenshoofd te verjagen. Hij bleef zowaar zelfs gillend zitten, toen er een enorme hond een rondedansje van plezier rende om de hele op het gras zittende sportdagploeg heen. Stoer!

donderdag, mei 28, 2009

Chaos

Morgen is het sportdag. Het te vervoeren materiaal diende tijdig te worden klaargezet. Twee leerkrachten probeerden amechtig tien roze ballen en acht pilonnen in een zak te proppen. Twee andere bleven van en naar de gymzaal heen en weer sjouwen met  houten ladders in diverse staten van onderhoud. Nog weer een stuk of zes andere meesters dan wel juffen werden erop uitgestuurd om niet-tang, papier dan wel extra hoepels te zoeken. Toen er zich orde in de chaos begon af te tekenen werden alle materialen met vereende krachten hoog op een open kar opgetast. Morgenochtend dekzeil erover en karren maar met die handel. De Beverley Hillbillies zullen er niets bij zijn. Als ik geen les gaf aan de derde groep en dus pas halverwege de ochtend in het Bos verwacht werd, zou ik aangeboden hebben me in een schommelstoel op de berg marteltoestellen te laten vastbinden. Grijze haren wapperend in de wind. Nu zal mijn verdere bijdrage slechts bestaan uit het jureren van het frisbee-werpen.

dinsdag, mei 26, 2009

Paaltjes

Inmiddels staan er zelfgemaakte bordjes in de plantenbak die aan de school vastgemetseld is. 'Niet plukken boef!', heeft het ene kind geschreven. 'Afblijven, van groep drie!', het andere.In mijn tijd stond er van gemeentewege : 'Jongens en meisjes weest sportief, vernielt niet, maar beschermt wat met zoveel zorg werd aangelegd.'  Ons probleem was dat we wat veel bordjes hadden in verhouding tot de totnogtoe ontgonnen vierkante centimeters. De bak lijkt nu op een Keukenhofperk. Wat daar tulpen zijn, zijn bij ons vrolijk versierde, vierkante, geplastificeerde op de boef persoonlijk gerichte vermaningen. Hopelijk zullen passerende macho-boeven geen paaltjes gaan uitrukken. Om hun lieve, handen wringende moeders, een plastic tuiltje verbodsborden aan te kunnen bieden.

maandag, mei 18, 2009

Hoog weggezet

Vandaag begon de juf wat later dan normaal. En zo gebeurde het, dat ze niet besefte dat de cake waar een jarige bij zijn ronde langs de klassen op wilde trakteren, door een zorgzame volwassene bovenop de kast en dus uit haar zicht geplaatst was. Zodat betreffende jarige trouwhartig eerst een kale ronde liep, geflankeerd door twee opgewekte kornuiten. Waarna hem te binnen schoot dat er gisteren, bij de opwindende voorbereidingen, toch op enig moment sprake was geweest van een cake die er erg aantrekkelijk uitgezien had. Hij stuurde een van zijn secondanten ijlings terug naar de klas. Waarop hij zijn ronde opnieuw liep, maar nu voorzien van de juiste eetbare rekwisieten. Zodoende  werd er bar weinig door de drie knaapjes gerekend, maar een kniesoor die daar op zo'n feestelijke dag op let.

woensdag, mei 13, 2009

Jaap

Morgen wordt er een brief  in groep drie bezorgd, afkomstig van ene Jaap. Hij schrijft dat hij per ongeluk de laatste koe van zijn moeder geruild heeft voor toverbonen, uien en uitlopende aardappels. Hij vraagt de kinderen om raad: wat moet hij doen om aan voldoende eten te komen voor hem en zijn moeder? Kaas en melk zullen er voorlopig niet meer bij zijn en het geld is ook al op. Als volwassene die het sprookje van Jaap en de Bonenstaak door en door kent, kost het de juf moeite zich los te maken van de gebaande paden van het verhaal. Ze heeft er een berg lessen omheen bedacht. In mapjes, kisten en bakjes staan de  benodigdheden startklaar. Nu eerst eens afwachten of het onderwerp aanslaat en dan kijken welke kant de kinderen op zullen gaan. Spannend.

donderdag, mei 07, 2009

Wraak

In de vakantie is het speelplein opgeknapt. Eerst klommen er mannen in de metersdikke boom om alle bij storm potentieel gevaarlijke takken af te zagen. De boom staat nog, maar daar is wel zo'n beetje alles mee gezegd. Toen werden de meest opwindende speeltoestellen verwijderd. Weg dat duikelrek, opgehoepeld die glijbaan, stel je voor dat er een kind uit- of af zou kukelen met zijn kop bovenop een rubberen tegel! Vervolgens werd de bestrating vernieuwd. Dat deden de werkmannen een beetje onnadenkend. Wat zij aanzagen voor een esthetisch verantwoorde glooiing in de saaie tegelmassa, blijkt in werkelijkheid  een springschans voor kleuterkarren. Aan de ene kant afroetsjbaar, aan de andere een plek om pardoes met kar en al in een ravijn van een meter te duiken. Kleuters van een ander lanceren, daar passen juffen voor. Daar zijn ze niet voor opgeleid. Dus dat plein moet over. De boom ritselt voor wie het horen wil van genoegen. En haalt zijn kale schouders op.

woensdag, mei 06, 2009

Moordwapen

Gisteren, op de laatste vakantiedag, reden we over de Utrechtse brug de hoofdstad uit. Op weg naar de dichtstbijzijnde natuurstrook. Een konijntje stak recht voor onze wielen over. Het werd op zo'n anderhalve meter hoogte opgejaagd door een kauwtje. Of misschien door een roek. In ieder geval, door een grote zwarte vogel. Ik probeerde me in de vogel te verplaatsen. Was dit een geval van verregaande zelfoverschatting? Verbeeldde hij/zij zich, in vliegende vlucht happen lillend vlees uit het radeloze knaagdier te kunnen scheuren? 's Nachts in bed bedacht ik een andere oplossing. Die kauw probeerde onze Smart als moordwapen in te zetten. Was te ongeduldig om te wachten op zijn dagelijkse portie sowieso al door het voortrazende verkeer geplette dierenlichaampjes. Erachteraan bedacht ik hoe het konijn met een elegante sprong vanaf de stoep in de bosjes gesprongen zou kunnen zijn. Een slap Hollywood einde aan wat ik met eigen ogen gezien had. Hup, knus het in het plantsoen verborgen hol in. De natuur, daar hoef je tegenwoordig de stad niet meer voor uit. Dat was weer eens gebleken.