Dierenwinkel

Vijf uur 's middags. Het zwakste moment van de dag. Eigenlijk heeft de juf zin in een stevig kopje erwtensoep dan wel snert. Hoe zou het, in deze vrieskou,  de vogelen des velds vergaan? 'Dag mevrouw van de dierenwinkel. Heeft u ook strooivoer voor de vogeltjes in mijn achtertuin?' 'Dat ligt eraan mevrouw, wat zitten er voor vogels in die stadstuin van u?' 'Nou, wat er zoal rondvliegt in de hoofdstad: een roodborstenpaar, spreeuwen, merels, koolmezen, duiven, kauwen.' 'Dan heb ik voor u een zak universeelvoer, dat lusten ze allemaal graag.'  'O, en die grote, groene papegaaiachtigen,daar heb ik verleden week nog die pinda's voor gekocht. Lusten die dat ook?' 'Nee, dan zitten we bij de wat duurdere zak. Daar zitten insecten en vruchtjes door.' 'Doet u mij dan maar twee zakken. Van elk een.' 'Dat maakt zes zoveel.' 'O jee, mag ik dat pinnen?' 'Ja, dan komt er twintig cent bij wegens een aankoop onder een tientje...' 'Goedemiddag mevrouw.' 'Prettige avond mevrouw'. Bij thuiskomst is het te donker om nog te strooien. Dat geeft maar ratten. Ik leg de duurste zak onder de lamp. Van die insecten valt geen spoor te bekennen. Die zijn waarschijnlijk industrieel vermalen. Maar ik heb er alle vertrouwen in. Morgenochtend, om zeven uur, sta ik in mijn ochtendjas te strooien.