vrijdag, mei 16, 2008

Ondervraging

Pal voor mijn woning rollen groepjes pubers uit een touringcar.
Ik registreer het uit mijn ooghoeken als ik na een ochtendje werken naar binnen wankel.
Wat komen ze doen? Bestuderen wat er van plan Zuid geworden is? Of komen ze voor de coffeshop twee straten verder?
Er wordt aangebeld. Tegenover me staan vijf jongeren, bloknootjes in de aanslag.
'Mogen wij u iets vragen mevrouw?'
'Natuurlijk jongens, vraag maar', zet ik me schrap.
'Zou u dit een voortuin willen noemen?'
Ze wijzen een beetje misprijzend op mijn geveltuintje. Mijn met duizendschoon, goudsbloemen, rozen en lavendel gevulde trots.
'Natuurlijk', bits ik, 'hoe zou je het anders willen noemen?'
Ze maken allemaal een aantekening: Voortuin: aanwezig.
'En dan nog een vraagje: beschikt u over een achtertuin?'
'Ja', hou ik het kort.
'Dan de laatste vraag, die is een beetje persoonlijk. Verkeert deze achtertuin in: slechte, gemiddelde, of goede staat van onderhoud?'
Ik aarzel.
'Geeft u gerust uw eigen mening', animeren ze.
'Goed', zeg ik, 'zeer goed.'
Ik sluit de voordeur.

Geen opmerkingen: