'Mag ik iets vragen?', begon de vader voor dag en dauw verstrooid aan een in principe strenge tirade. 'Waarom heb je mijn zoon met de sterke lijm laten werken? Er bestaan toch niet voor niets kindvriendelijke lijmsoorten. Het kind kleeft nog steeds, terwijl het alweer gisteren onder jouw supervisie heeft zitten knutselen.'
Ik stamelde verontschuldigingen. Tot me te binnen schoot dat ik dit jaar niet tweelingzoon, maar tweelingdochter in de klas heb.
'Mijn God, nu kom ik op het weblog', verzuchtte hij, nadat ik dit triomfantelijk meldde.
En inderdaad...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten