We hebben buitengym en ik moet de les geven. Schopbal.
"Dat is hetzelfde spel als slagbal, maar nu moet je de bal zo ver mogelijk met je voet wegtrappen", zegt de juf waarvan ik het fluitje overneem.
"Niks aan."
Dan kent ze mijn onbegrip voor de bal in al zijn verschijningsvormen toch onvoldoende.
Maar gelijk heer Olivier B. Bommel heb ik altijd voldoende balbekwame jonge vrienden om mij heen om in dit soort gevallen snel een waterdichte list te verzinnen.
M. staat al snel elegant en doortastend het spel te regelen.
Dat kind heeft je reinste leiderscapaciteiten, geen homerun ontgaat haar en ze houdt accuraat de punten bij, op de envelop waarin mijn salarisstrook stak.
Precies zoals ik het meester D., de gymmeester al zo vaak heb zien doen.
Waarom kan zij dat nou wel onthouden en ik niet?
Er zit vast een gat in mijn hersens bij het compartimentje dat over de balspelen gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten