dinsdag, november 10, 2009

gebroken hart

Wij denderen met zijn allen de trappen af, op weg naar de overblijfpauze. Vanuit het niets roept hij naar me omhoog : 'mijn oma heeft een gebroken hart!' 'Hoezo?', vraag ik . 'Mijn opa is dood', schreeuwt hij aangedaan. Later begrijp ik dat opa vijf jaar dood is. Zelf is hij gisteren zes geworden.

Geen opmerkingen: