Chocoladetaart

Op de laatste dag van deze week neemt er een jongen afscheid van de groep. Daar heeft hij moeite mee. Mijn gevoelens voor hem vertaalde ik, als zo vaak, in termen van voedsel. Onnadenkend beloofde ik hem gezellig samen een chocolade-afscheidstaart te zullen gaan bakken. Naderhand bedacht ik, dat een enorm bakproject logistieke problemen schept. Mijn provisiekast bood uitkomst. Jongstleden zaterdag schafte ik een bouwpakket aan voor een 'Easy Cake'. Beetje melk en olie mixen met een poedertje. Eitje erbij. Vormpje in de magnetron en na drie minuten: presto een Thais instanttaartje. Het smaakt naar helemaal niets. Maar met een beetje spuitslagroom als plaksel en wat Smarties als versiering, wordt het de mooiste, snelst gemaakte taart van de hele wereld. Daar is geen woord aan gelogen.