Gisterenavond ging de luisterhond achter een haas aan die zo groot was dat de juf bang werd dat het opgejaagde beest zich tegen haar, allicht per abuis aangezien voor opdrachtgever, zou keren.
Dat het op zijn achterpoten zou gaan staan, zou zien dat van een geweer geen sprake was (dat heeft zoals men denken denken kan, de ander veel verdroten ging bliksemsnel door het hazenhoofd) en een hazendreun zou uitdelen.
De luisterhond bleek zo'n geboren jachthond dat het niet verbaasd zou hebben als ze gebromd zou hebben: "Nu is het genoeg geweest, Amsterdam en jouw klasje hou ik voor gezien, ik kies voor mezelf, laat voortaan maar een ander dier naarje pijpen dansen, leve de vakantie".
Gelukkig bleek het beestje met de velletjes van de worst weer te lijmen.
Zolang het niet weet hoe een zelfgevangen prooi smaakt blijft alles waarschijnlijk bij het oude.
Dus toen die haas om links wegzigzagde wees de juf wild naar rechts om Zowie te "helpen".
De juf weet waar haar belang ligt.
In dezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten