maandag, april 21, 2008

Puntje

Het hele jaar al, denk ik dat ze niet zo best in rekenen is.
Nu schiet haar vinger de lucht in, zodra ik klassikaal een som opgeef.
'Het dubbele van 44? 88 juf!'
Ze knalt het eruit, ze kan eigenlijk niet op haar beurt wachten.
Dit kan niet waar zijn.
Check en dubbel-check.
'Het dubbele van ....... = 26' , verzwaar ik de opdracht.
Mijn dreigend uitgesproken: 'puntje, puntje, puntje', heeft al menig kind van de wijs gebracht.
Haar niet.
'13', zegt ze stralend.
Dat ik nog minstens zeven werkweken van dit wonder mag genieten.
Het is bijna teveel.

Geen opmerkingen: