dinsdag, april 22, 2008

Generale repetitie

We gingen proefracen met de zeepkar. Meteen rolde er majesteitelijk een achterwiel van de wagen.
Aan het in haar nieuw aangeschafte tuigje hijsen van de luisterhond waren we trouwens al bij voorbaat niet begonnen.
Juist nu sleepte ons trekdier met haar achterpoot.
Als het hondenpootje een mensenvoetje was geweest, zou ze op de rug ervan rondgehinkt hebben.
Baas en hond, ze gingen steeds meer op elkaar lijken.
Onaangeroerd, in stil verwijt, bleef de magere lokrookworst op de tafel van de juf liggen.

maandag, april 21, 2008

Puntje

Het hele jaar al, denk ik dat ze niet zo best in rekenen is.
Nu schiet haar vinger de lucht in, zodra ik klassikaal een som opgeef.
'Het dubbele van 44? 88 juf!'
Ze knalt het eruit, ze kan eigenlijk niet op haar beurt wachten.
Dit kan niet waar zijn.
Check en dubbel-check.
'Het dubbele van ....... = 26' , verzwaar ik de opdracht.
Mijn dreigend uitgesproken: 'puntje, puntje, puntje', heeft al menig kind van de wijs gebracht.
Haar niet.
'13', zegt ze stralend.
Dat ik nog minstens zeven werkweken van dit wonder mag genieten.
Het is bijna teveel.

vrijdag, april 18, 2008

Stiefbeen

Vrijdag aanstaande gaan we een hut bouwen in het plantsoen.
Het zal onze bijdrage worden aan de 'Technoparade', waaraan alle groepen van de school meedoen.
Vandaag was het grofvuildag.
Mijn klaslokaal lijkt inmiddels sterk op de opslagruimte van Stiefbeen en Zoon.
Hierin nu, heb ik nog meer plezier dan in de mij beloofde loonsverhoging.
Dat hij netto maar ruim moge uitvallen....

Luister Trekhond!

Komende vrijdag staat er een zeepkistenrace op het programma.
Zowat alle groepen zijn druk aan het timmeren en verven en zagen.
Twee van onze meest technische vaders combineerden een halve autoped, twee kinderwagenwielen en wat metalen buizen. Het is een soepel sturend gevaarte geworden, dat alleen nog maar een beetje opgepimpt hoeft te worden.
Het is ons voornemen twee trekhonden voor de kar te spannen.
Vandaag draaiden we proef met onze eigen luisterhond.
Een stok met daaraan een boterham van Hartog (de beste bakker van Amsterdam) geprikt, hielden we vlak voor haar zwarte dropneus.
Zoals verwacht, zette ze zich schielijk in beweging.
Jammer genoeg feilloos richting superboterham.
Enigszins de lucht in.
Dit kwam de snelheid waarmee we ons over de stoep voortbewogen niet ten goede.
Moeten we nog even iets op verzinnen.

maandag, april 14, 2008

Stof

"Niemand verlaat dit pand, voordat de vloer volkomen leeg is'.
Walging voorwendend wees de juf op twee (2) per ongeluk op de grond achtergebleven stompjes afgekloven schoolpotlood.
Een kind opende met feilloze precisie de tegenaanval.
Kwam zogenaamd gehoorzaam aansjouwen met een paar stoffige Birkenstocks van vorig jaar zomer.
Maatje juf.
Als ze Engels gesproken had zou ze gezegd hebben: 'I rest my case.'

donderdag, april 10, 2008

Duh.......

Ik moest een half uurtje lestijd vullen.
Het leek me nuttig zelfstandig naamwoorden eindigend op d, en zelfstandig naamwoorden op t te laten bedenken en opschrijven.
Omdat in de door ons gebruikte methode de begrippen lidwoord en zelfstandig naamwoord verre toekomstmuziek zijn, zocht ik naar een duidelijke omschrijving.
'Er staat altijd de of het voor die woorden', zei ik. 'In gedachten kun je de dingen waar die woorden over gaan optillen. Hoewel dat bij bv. de wereld of een bacterie tamelijk moeilijk zal gaan.'
Altijd weer die nuance, ik word vaak ziek van mezelf.
De kinderen echter knikten vol vertrouwen, ze hadden de opdracht begrepen.
Tot ik erachter kwam dat een enkeling de zelfstandig naamwoorden waar het lidwoord de bij hoorde, oversloeg. Omdat de 'd' aan het eind van het woord moest staan. En niet ervoor.
'Dat had juf toch zelf net gezegd?'
Wat min of meer waar was.

woensdag, april 09, 2008

Actor's studio

We zitten neus aan neus.
Als we elanden waren zouden onze geweien zich verstrengelen.
Ik eis van haar dat ze een regeltje schoon-schrijft.
Een opdracht, maar daar houdt ze helemaal niet van!
Tranen als karbonkels beginnen via haar wangen in haar schoot te denderen.
Hoe verricht dit kind, keer op keer, moeiteloos dit mirakel?
'Stel je niet zo aan', zeg ik om in een sfeer van samenwerking te geraken.
'Dat zijn namaak tranen, kan ik ook. Makkie.'
Ze gaat er eens goed voor zitten.
Ik zoom in op mijn overleden familieleden.
Presto!
Niet zo groot als die van haar, maar respectabel.
Ze schiet in de lach. Wij ontwarren onze geweien.
Ze slijpt een puntje aan haar potlood.

Kapitein Haak


Klik om te vergroten

We hebben schier eindeloos geoefend.
Klinkt een klank lang, maar staat hij aan het eind van een lettergreep, dan heb je aan één klinker genoeg.
De ontzettend foute daame, die naast de al te saaie zinnen staat, blijft, pijnlijk keurig gespeld, op hoge haken rondtrippelen.
Tenslotte kan er van een verveelde achtjarige niet verwacht worden, dat hij twee fouten uit één oninvoelbare zin zeeft.
Zeker niet als hij net een toneelstuk over Kapitein Haak gezien heeft.

maandag, april 07, 2008

Kabouter helpen

Vandaag gaf ik een les stenen huizen metselen. Om de kinderen een beetje te interesseren voor de opdracht liet ik ze een 'kabouterhuis' bedenken.
De aandacht van de groep werd gevangen door het langdurig nadenken over de gemiddelde lengte van de Amsterdamse kabouter.
Metselspecie mengen, erg interessant, maar hoe hoog moesten die deurtjes worden?
Dat die kabouters wel vannacht naar binnen zouden kunnen en niet doelloos door de school zouden hoeven dwalen.
Dat ze zouden denken: wat een mooie bungalow en dat ze er dan alsnog niet in zouden kunnen.
Dat was pesten!

dinsdag, april 01, 2008

Streng

'En denk erom: ik ben streng maar rechtvaardig', zegt de op een stoel staande mevrouw van jeugdtheater de Krakeling ferm tegen de honderd-zesentachtig leerlingen die verwachtingsvol naar haar opblikken.
'Hoor nou juffrouw! Net als u!', kraait de vaak gecorrigeerde leerlinge luidkeels door de foyer.
Amen.