vrijdag, maart 31, 2006

Zakdoek

Vandaag werd me beleefd een pakje papieren zakdoeken voorgehouden.
"Neem maar, het zijn mijn speciale gelukszakdoeken", zei degene die offreerde.
"En als deze het niet doet, heb ik nog wel een andere voor je!"
Het zal mij benieuwen hoe krachtig de werking blijkt.
Ik dacht eigenlijk meteen al een beetje iets te gaan voelen...

donderdag, maart 30, 2006

Plan B

Een kind nam vanochtend twee lege plastic anderhalve liter flessen mee naar school. Omdat ze begrepen had dat we met onmiddellijke ingang met de hele klas een enorm vlot zouden gaan bouwen. Om daarna met zijn eenendertigen onverwijld het ruime sop te kiezen.
Maar zo warm was het nou ook weer niet, lente of geen lente.
Ze schakelde binnen de twee seconden over naar plan B: "dan kunnen we er misschien persluchtflessen van maken voor als we brandweerman spelen?"
Knap.

dinsdag, maart 28, 2006

Lekker

"Ik vond het vandaag wel een lekker dagje", zei een kind. "En ik weet helemaal niet waarom".
Dat had de juf nou ook, misschien heet het lente.

maandag, maart 27, 2006

Geloof, hoop en liefde

We bleken vandaag zowaar één van de charmantste proefjes aller tijden van het internet te hebben geplukt.
"Plaats in een diep bord een brandend waxinelichtje op een laagje rode oploslimonade. Glas erover en kijk maar wat er gebeurt."
Dat waxinelichtje schoot dus als een raket omhoog, de limonade borrelde lustig en weigerde eenmaal lekker hoog tegen de wanden van het glas aangevleid, resoluut nog weer als normale huis- tuin- en keukenlimonade naar beneden te stromen, kortom: het was spectaculair.
Juichend troepte men samen rondom de onderzoekstafel.
Zegt ineens zo'n wijsneus van zeven: "waarschijnlijk heeft het iets met het vacuüm te maken.."
Waar doet juf het allemaal voor? Op de vraag hoe hij aan de kennis kwam die zij hem al niet meer kon overdragen, antwoordde het knaapje: "ik lees gewoon veel boeken".
Zet dat eens af tegen het onderwerp van de ouderavond van morgen: Kijken de kinderen teveel tv en hoe om te gaan met de gevaren van het beeldscherm?
Het zal allemaal wel, maar er is hoop. Behoorlijk veel hoop.

zaterdag, maart 25, 2006

Anna Magnani

Mediterrane vrouwen hebben vaak prachtige snorretjes.
Niet dat juf weet of Anna onder de categorie viel, maar het had best gekund.

Juffrouw Mier

Misschien gek, maar die 38 meter pasta laten de juf niet los.
"Het is godsonmogelijk", loopt ze hele dagen te peinzen.
In gedachten loopt ze, klein als een mier, dat hele opgerolde koord op dat bord langs, stappen van een mm nemend. En er klopt nooit iets van.

vrijdag, maart 24, 2006

Pasta

De opgave in het rekenboek was: bereken hoe lang de spaghettidraad is, die je kunt maken met de spaghetti op één vol bord.
Drie groepjes kinderen kregen een bordje volkorenpasta (jufs man houdt toch meer van geraffineerde, dus dat ruimde lekker op) en een notitieblokje in handen gedrukt en mochten zelf gaan verzinnen hoe je dat het beste uit kunt rekenen. Al snel waren hele tafelbladen bedekt met keurig gesorteerde stukken klevend deeg. De lengte van de inhoud van het bord werd geschat op tussen de tien en de achttien meter.
Eén jongen mompelde ineens iets over een weegschaal. Toen die erbij gehaald werd door een gretige juffrouw, woog hij met veel misbaar de grote meetlat zelf en zei : "als de spaghetti evenveel weegt als deze meetlat, is hij ook precies even lang".
De discussie ging niet helemaal de gewenste kant op. Maar na listig aangeven van de onderwijzende kwamen we vanuit: 1 meter spaghetti weegt 6 gram, naar 10 meters wegen dus 60 gram, naar 40 meters wegen dus 240 gram. Terwijl we ongeveer 230 gram op het bord hadden liggen.
We werden het eens op ongeveer 38 meter.
Als u nu denkt dat deze les een overweldigende indruk op de jeugd maakte hebt u het mis.
Belangrijke vragen die overbleven waren: "waarom heb je zo'n vieze soort pasta gekookt?
Waarom zit er geen saus bij? Mag ik het proeven?"
Met als vernietigende uitsmijter: "Gatsie, het stinkt en het plakt, ik ga nu mijn handen wassen."
Nu geeft de juf u een suggestieve opdracht waarvan u zult merken dat het moeilijk is u er totaal aan te onttrekken:
-Neem de eerstvolgende keer dat u buitenloopt, heel bewust 38 grote stappen, terwijl u aan een bord spaghetti denkt.-

donderdag, maart 23, 2006

Baas onder eigen neus

Juf stond zich tijdens het speelkwartier spinnend en met opgeheven gelaat, te koesteren in het voorzichtige lentezonnetje.
Zei collegaatje patsboem:" Ik wil je al heel lang iets zeggen, maar ik durf niet, want ik ben bang dat je boos wordt!"
In zo'n geval zegt juf onmiddellijk stoer: "shoot, ik ben immer en altoos tot leren bereid."
Bleek het aanstootgevende gevalletje jufs snor te betreffen.
Alsdat die per ommegaande gebleekt, gewaxed, gelaserd of eventueel geëpileerd diende te worden. In een zogeheten schoonheidssalon.
Juf stortte zich geagiteerd op de wc-spiegel, zag weinig, maar had ook geen leesbril op. Begaf zich toen naar kluitje bevriende 5e groepers en vroeg langs haar neus weg "Zeg wat vinden jullie: heb ik een hele erge snor?"
De milde kinderen zeiden eerst van "nee hoor, helemaal niet" en toen van "misschien een beetje maar het valt reuze mee".
Juf E. heeft uiteindelijk vijf (5) hele haren met een pincet uitgetrokken en zei dat ze "Verder niets bezwarends kon ontwaren."
Nou vooruit, misschien waren het er zes (6).

woensdag, maart 22, 2006

Rust roest

Haar vrije dag heeft deze juf gedeeltelijk besteed aan het uittypen van vettige, diep uit haar tas opgedoken papiertjes, vol onduidelijke pedagogische aantekeningen.
Een diepe rust is over haar neergedaald. De blinkende vellen vol verslagen, handelingsplannen en evaluaties steken in daartoe bestemde doorzichtmapjes. Met en zonder etiketjes.
Daarna is zij met de luisterhond naar de HEMA gewandeld om peinzend postbakjes en tijdschriftmappen te betasten.
Vreest niet ouders en kinderen!
Juf is zich ervan bewust dat creativiteit slechts daar een kans krijgt waar chaos regeert.
Daarom heeft zij bij de HEMA niets gekocht.
Vanaf morgen zal zij weer geregeld mapjes uit haar handen laten vallen.
Van stapels af laten glijden.
Of compleet zoek maken.

maandag, maart 20, 2006

Nood

"Kinderen hoe hoor je of een woord eindigt op een d of op een t? Inderdaad, je maakt het langer en je weet het. Honden, dus hond met een d. Katten dus kat met een t. Begrijpen jullie?"
Tuurlijk juf, wij snappen het volkomen.
Dan begint de spellingsslag.
Eén pond, dat is een boot over het Ij, want het is twee ponden.
Juf: "nietwaar". Kind: "welwaar". (nietwaar, welwaar vaak herhalen)
Liet, lied, idem. Een liet, twee lietjes, liederen is een onzinwoord.
Nood, noot, van hetzelfde laken een pak.
Hoe moet je deze regel korrekt toepassen als je denkt dat eekhoorntjes noden eten?
Brood, dat wisten ze dan nog wel.
Kleine stapjes juf!

Memories are made of this

Zat de juf lekker dicht bij een kind een lesje te geven.
Zei het (de jeugd van tegenwoordig heeft geen remmingen): "is dat salami wat ik ruik?"
Nee, maar het was Franse stinkkaas.
Wel een geur van over de grens dus.

vrijdag, maart 17, 2006

Adembenemend



Al een week lang sleepte de juf de sollicitaties van de kinderen met zich mee.
Ze kwam er maar niet aan toe eens rustig voor de belangrijke beslissingen te gaan zitten.
Wie kreeg de komende tijd welk baantje?
Een zware verantwoordelijkheid.
Ineens dacht ze: "Dat kunnen die kinderen toch zelf wel regelen!"
Hierboven een fragment van Mo's kladblaadje.
Dit weekend typt de juf het fluitend uit en het klusje is geklaard.
En Mo: wat spel je adembenemend goed!

donderdag, maart 16, 2006

Leeshalfuur


"De rode tent staat in de tuin, naast de appelboom"' leest hij braaf.
Dan krijgt hij die dromerige blik in zijn ogen.
"Ik heb ook zo'n tent met van die strakspantouwen. Maar mijne is veel langer, juf, eerlijk."
"Hmmm, dat zijn scheerlijnen," onderwijst de juf, maar nu even doorlezen graag."
Dat doet hij dan maar.
Tot het volgende fantasietje.

Don't fence me in

De zelfcensuur begint de vrouw in de juf te hinderen.
Veel schrijfstof komt nooit verder dan haar eigen notitieboekje.
Ergens anders "helemaal opnieuw beginnen" is virtueel mogelijk.
Om niet opnieuw in dezelfde val te lopen, zou dat strikt geheim en anoniem moeten gebeuren.
Kan zij dit aan? De verleiding haar kleine, maar selecte lezerspubliek mee te lokken, is groot.
In ieder geval distancieert zij zich bij voorbaat met de meeste nadruk van elke overeenkomst in schrijfstijl, die tussen nou en nogereens geconstateerd zal worden tussen haar en andere webloggers.

woensdag, maart 15, 2006

Griepgolf

"Kom op kind, aan het werk", is bedoeld als aansporing maar heeft dit keer geen enkel effect.
"Buikpijn", is het gekreunde antwoord na de tweede aanmoedigingsronde.
Even later is hij diep in slaap.
Op een nare koude harde ondergrond.
Negenendertig vijf. Minstens.
Op een Engelse school zou hij naar "nurse" gestuurd zijn.
Hier in Amsterdam, zou een hangmat of een stretcher in voorkomende gevallen misschien al prettig zijn.
In het belang van de schooljeugd!
Inspecteert allen uw zolders op geschikte weg te geven artikelen.

dinsdag, maart 14, 2006

Praatjes


Jufs broer de brandweerman wilde vanmiddag op het schoolplein een demonstratie "oeps, er is brand, snel een waterputje openkrikken" geven.
Er kwamen gewichtige ijzeren haken en breekijzers de auto uit, broer balde zijn biceps, broer begon te wrikken, maar putje hield dekseltje potdicht.
"Smeren die kinderen hier de putten stiekem dicht met aangestampte kauwgum?", vroeg de brandweerbroer.
Een smoes in de categorie "zeer sterk".
Hoewel praatjes over het algemeen niet zo gemakkelijk gaatjes vullen.

Helm op


Zo kijken jongens van acht als ze een brandweerhelm ophebben.

maandag, maart 13, 2006

Meevallertje

Vanochtend begon de werkweek met het voorlezen van een stichtelijk jeugdwerkje over respect. Gelukkig verlucht met koddige plaatjes van luizige ongewassen honden die weigeren hun bankjes in het park aan oude dames af te staan. Van vaders die kranten proberen te lezen terwijl hun zoons op drumstellen bonken.
Van dochters die in aanbidding naar hun in flatterende rokjes tennissende moeders omhoog blikken.
Onverwachts is juf het een en ander te weten gekomen over het uiterst voorkomende gedrag van de stoerst ogende vaders in het openbaar vervoer.
Niets is wat het lijkt.
Af en toe valt dat mee.

donderdag, maart 09, 2006

Knipoogjes

De brandweerauto's stroomden binnen. Er stonden er nu zo'n acht permanent in een hoek van de klas geparkeerd. De maten verschilden enorm, maar één ding hadden ze gemeen: er zat een goed funktionerende sirene op het dak. Via op de verrassendste plekken geplaatste geinige kleine knopjes kon een herrie geproduceerd worden die menig juf de rookpluimen onmiddellijk uit de oren zou doen komen. In het grote PABO-boek staat op blz. 3 onder Verantwoorde Werkvormen met Lawaaïg Speelgoed: "verhogen de leerlingbetrokkenheid , maar dienen om niet bij te dragen aan verval der zeden, onder strikte controle te worden ingezet." In gewone mensentaal betekent dit: "Goed dan, laat maar één keer horen die toeter en wee je gebeente als je het een tweede keer doet".
Heel wat glimmende karretjes stonden binnen de kortste keren op de officiële brandweerprojekt-tijd te wachten. Hoog in de boekenkast. Juf zou zweren dat ze naar haar stonden te knipogen: met hun olijke macho-koplampjes.

woensdag, maart 08, 2006

Hart voor dieren


Deze brief is toegespitst op een andere belangrijke taak van de brandweer: het redden van wezens met hoogtevrees.

Intelligent


Als je op de brief klikt wordt hij groter.
Klik je nog een keer, dan weet je niet wat je ziet.
Jufs broer de brandweerman, vond dit een zeer intelligente brief.
A.s. dinsdag komt hij in vol ornaat deze en eventuele andere brandende vragen beantwoorden.
Het staat u vrij uw grut aan de eettafel mee voor te bereiden op deze naar verwachting zeer leerzame visite van een familielid "uit het veld".

maandag, maart 06, 2006

Achterstallig fotootje

Lease-ouders

"Ik wil een verhaal schrijven over een meisje dat zich schaamt voor haar ouders omdat die allebei verstrooide professors zijn, maar ik kan niks goeds bedenken", klaagde de juf tijdens het buiten spelen tegen een meisje.
"Nou dat is dan simpel", was het vlotte antwoord. "Dat meisje schaamde zich bijvoorbeeld voor de tuttige meubeltje die haar vader en moeder hadden. Dus ze ging naar een bureau waar je tijdelijk andere ouders kon huren want ze wou vriendjes thuis te spelen hebben en dat kon niet met zulke stomme meubeltjes. En dan drukte ze per ongeluk ook nog op een knop van een kast van haar eigen professorenouders en dan kwam ze op een vreemde planeet. De gekke monsters daar nam ze mee naar huis. En dan maakte ze thuis ook weer rare dingen dingen mee."
Een kind dat zijn ouders ruilt voor lease-ouders! Monsters van een andere planeet!
Geniaal. Daar kan de juf wel wat mee.

zondag, maart 05, 2006

Kleefcijfers


"Fout!", kraait de juf triomfantelijk. Ze wil zich al op de kleine jongen storten en aan de zoveelste uitleg van de positiewaarde der getallen beginnen. Dit wordt door de maker zuchtend voorkomen.
"Je begrijpt het zelf niet", zegt hij. "Die nullen zijn kleefnullen. Dus die sommen zijn kleefsommen en dan zijn ze juist wèl goed."
Aha, op die manier. Een andere cijfertaal.
Juf spreekt geen Kleefcijfers, maar ze is bereid te leren.
Misschien wordt het tijd voor een uitbreiding van het rekentalenrepertoire.
Romeinse Cijfers? Bij uitzondering richt juf zich tot de lezers.
Suggesties?

donderdag, maart 02, 2006

Bestelling

"Als ik thuis in de sneeuw speel, doe ik daarna altijd schone kleren aan", bibbert een meisje tegen de juf.
We zijn met zijn allen in het plantsoentje. En zo nat lijken we nou ook weer niet te worden. Iglootje bouwen, automobilistje bekogelen, op een stukje plastic van de helling af roetsjen.
Eenmaal terug in de klas gaan er toch zestig sokken en schoenen over de verwarming.
Vochtige spijkerbroeken plakken rond koude kinderbenen.
Sam slaat een lichtblauw poppendekentje om.
De geur van nat hondje in tramlijn drie, hangt zwaar in de lucht.
Bracht iemand ons nu maar hete chocolademelk met slagroom.
Er zou morgen meer sneeuw kunnen vallen.
Meer zegt de juf niet.