Pijn

Naast de auto van de juf, dook een in doorweekt colbert gestoken volkomen kale man op. Hij drukte zijn vochtige neus nog net niet plat tegen het zijraampje. Wel belette hij haar bij school weg te rijden. Wantrouwend draaide zij het raampje op een piepkleine kier, hoewel dat iele kereltje haar natuurlijk niets kon maken. Wie weet echter, was dit een creatieve nieuwe overvaltactiek. Zijn natte kornuiten konden wel achter een boom staan. Een stalen voorwerp in de knuisten... 'Het is een heel brutale vraag die ik u nu ga stellen', toeterde de meneer angstige verwachtingen wekkend door het spleetje. 'Ik doe het toch maar gewoon. Ik heb een hele grote injectie in mijn arm gekregen ziet u. Zonet.  En nu heb ik dus ook hele erge pijn. Ik moet snel naar de apotheek op de Meeuwenlaan. Wilt u me brengen?' Die smoes was verre van waterdicht. Iedereen wist dat juffen pas op huis aan gingen, als alle apotheken van Amsterdam hoog en breed gesloten waren. Hoewel pijn het beoordelingsvermogen natuurlijk flink aan kon tasten. Toch maar een dotje gas gegeven en weggestoven. Dan maar geen barmhartige Samaritaan.