En het geschiedde dat men op straat een kastje vond. Het spiegelbeeld van het handige IKEA-kastje dat ik net voor goud geld had aangeschaft. Elk zinnig mens snapte dat dit een teken was.
Het toeval bood mij de gratis mogelijkheid meer structuur aan te brengen.
Eerst krijgen de rekengroepjes elk een laatje voor de schriften en zwerfkopieën.
Er moet daarna nog een hobbel genomen worden. Die groepjes moeten vliegensvlug en liefst stil kunnen wisselen van plek.
Zodat HET laatje triomfantelijk in hun midden kan worden gezet. En er niemand heen en weer hoeft te lopen.
Het handigst zou het zijn als ik twee tafelgroepen van negen en een van acht formeerde.
Maar wie moet er dan naast wie?
Zou het toeval misschien nogmaals een handje willen toesteken? Of anders tenminste de heilige inspiratie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten