In de grootste speeltuin van Europa liep het naar het tijdstip van verzamelen. Over vijf minuten moesten juf E. en ik op het afgesproken punt zijn om de kinderen een ijsje te geven, hun koppen te tellen en ze de bus in te duwen.
Maar we wilden nog een rondje in de Flintstone-trapkarretjes op de hele hoge rails.
Dus riepen we vanaf onze verheven positie bevelen naar beneden.
'Jij daar, ga snel nog even plassen. En jij! Nu naar het verzamelpunt! B. Ga onmiddellijk van die schommel af!'
Het effect was overdonderend. Je zag die kinderen denken: onze juffen zijn overal, ze spreken ons nu al toe vanuit de hemel. En mooi dat ze deden wat we zeiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten