In gedachten ga ik de kasten langs. Onder de gootsteen visualiseer ik een aangebroken zak potgrond, ongewassen schorten en vieze place-mats. Ook mijn neus doet mee; een zure verflucht. Bij thuiskomst onmiddellijk uitmesten. Eigen allesreiniger meenemen, een school is als een oostblokland voor de Wende. Taalkast: opgeruimd door een kind; je weet niet wat je ziet, zo netjes. Rekenkast: onduidelijk uitpuilende berg eierdozen geërfd, hele jaar niet gebruikt, aan Beeldende Vorming schenken.
Jammer genoeg passen de blauwe ordners, waarvan elk kind er één beheerde, niet in de laatjes. Misschien naar de gang? De eigen kasten zijn nodig voor de stempelkisten. Over gang gesproken: als ik de elektrische puntenslijper er wegens lawaaioverlast eens heen verplaatste. Zouden er dan volgend seizoen veel vingers worden bijgepunt? Zou ik gek worden van het heen en weer geloop en het klepperen der deur?
Laat het los juf, je gaat met vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten