Die Gedanken sind frei

Gisteren begon de kindervakantie. Vandaag diende het onderwijzend personeel dus op te ruimen. Juf is nog steeds niet zo'n juf die de kinderen ruim van tevoren met zachte hand de eigen stoelen en tafels laat soppen. Bovendien, hoewel inmiddels een radicaler weggooier, de neiging af en toe omvallende bergen te bouwen, van wat ooit misschien nog van pas zal komen, blijft. O jee, klettert daar het bakje met de tweehonderd oranje plakpapiertjes ter grootte van een euro uit de kast? Oprapen die handel, of ten prooi laten vallen aan stoffer en blik? Onoverzichtelijke nijverheid. Duizelig neem ik het besluit mañana-maandag terug te komen om de puntjes op de hopelijk tegen die tijd minder chaotische i te zetten. Op weg naar huis koop ik wankelend een tropenbloes in de uitverkoop. In gedachten al een beetje vrij.