donderdag, januari 22, 2009

Kus

Juf mag uit haar blote hoofd de tafel van acht kunnen afraffelen, ze kan er zeker niet op staan. Juist dat kan een van haar jochies van zeven wel. Midden in de kring. Gestrekt als een kaars en langdurig. Vervolgens draait hij en passant nonchalant een paar keer rad. Niemand krijgt ook maar het puntje van zijn jongensschoen tegen zijn neus. Wij worden gekust door de door zijn gympen verplaatste lucht. Een donderend applaus stijgt op.  Wij voelen ons verbonden.

Geen opmerkingen: